| |
| | Ψάχνεις στους Ουρανούς, τους γερανούς |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, θέλω να σας πω ότι είμαι αρκετά μεγάλη πια..για να παθιάζομαι, το σημερινό ποιηματάκι δείχνει τι ουσιαστικά με προβληματίζει, με ανησυχεί, ευχαριστώ πάντα. | | |
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
Στο γέρμα, πια δεν τα ακούς.
Όταν σου λεν...είναι χρυσή η σκάλα
ψάχνεις στους Ουρανούς , τους γερανούς.
Δεν πέταξαν χθες σε σμήνη
μείναν στις φωλιές για σιγουριά.
Κι` όση σου έταξαν Ειρήνη!
Είν στολισμένη με σκουριά.
Δεν πέταξαν, σ` όλη τη πλάση
έχεις γεράσει και το ξέρεις.
Όταν σου λεν...ήταν γιορτάσι!
Μιλάς, Ειρήνης! το μαχαίρι.
Σαν δεν πετούν, ψηλά οι γερανοί
βγαίνουν το ξημέρωμα οι σκιές
και λες..όλοι μαζί οι τρανοί!
Θα τους χαλάσουν τις φωλιές!!!
Ακους λόγια κι` άλλα λόγια
τα λεν οι φουσκωμένοι γάλοι
σου τάζουν ανώγεια και κατώγια
να` χεις σκυμμένο το κεφάλι!!
Στο γέρμα πια, δεν τους ακούς
βλέπεις τα σύρματα, τα τείχη.
Τις φορεσιές στους ισχυρούς!
Δεν λες, για τη καλή σου τύχη!!!!!!!!
Σαν δεν πετούν οι γερανοί..
κι` έχεις στο γέρμα, κυπαρίσσια!!!
Κι` όλο φοβάσαι, γιατί οι τρανοί
Λεν μ` ευκολία παραμύθια!!!!
Λόγια, μεγάλα και πολλά, λόγια!
Κι` όλης της γης η σκόνη!!!!!!
Γερνάς, τα κενά τα ευχολόγια!
Ειν μοναχά, ένα γκρίζο σεντόνι!!
Δεν είδες χθες, Ελευθερίας τα σμήνη
γερνάς, κι` έχεις φόβο στην καρδιά!
Κι` όλο φωνάζουνε Ειρήνη!
Κι` όλο, μαζεύεις τα καρφιά.
Στα λόγια που δεν είπες χθες...
σαν κοίταζες, τα δικά σου άστρα!
Μεγάλωσες, αντέχεις τις πληγές,
για όσα, σου γκρεμίσαν κάστρα.
Κι` έχεις, μόνο ένα φόβο πια.
Για τα νιούτσικα κλαράκια!!
Ξέρεις, έμαθες, τι είναι η φωτιά!
Τα περιστέρια σου. Γεράκια!!!
Εαυτέ μου μην τα δεις, μην τα δεις
για τα σγουρομάλλικα τα κρίνα!!!!!!!!!!!!!!!!!
Τα λόγια, είναι της ντροπής!
Δεν ειν τ` αληθινά σου, εκείνα.
Γερνάς, τις έμαθες τις σκιές.
Μα τώρα έχεις Φεγγάρια!!!!!!!!!!
Οι γερανοί, δεν πέταξαν εχθές...
Ειν της Ειρήνης!! τα σκοτάδια.
Τα φτιάχνουν τα λόγια, τα τρανά
για αργύρια, σ` όλη τη πλάση.
Στο γέρμα σου, τα δειλινά,
Μον ένα παιδί! να σου γελάσει.
Θα σου κυλήσει, ζεστό ένα δάκρυ
σαν θα κρατάς, ένα γερανό στα χέρια.
Κι` ένα γέλιο από άκρη, σ` άκρη.
Θάρ` θει με τ` άσπρα σου τα περιστέρια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Αγιοβλασιτης
26-01-2019 @ 10:39 | Οι γερανοί, δεν πέταξαν εχθές...
Ειν της Ειρήνης!! τα σκοτάδια.
..τα λεει ολα...
οταν σε επαινουν οι εχθροι σου(εστω οι πρωην)...
κατι δεν παει καλα...
::hug.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
27-01-2019 @ 09:41 | Κι` όμως....ήταν ένα όμορφο ποίημα και δεν το λέω συχνά αυτό, πολύ σπάνια, ευχαριστώ να είστε καλά. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | inokrini
29-01-2019 @ 18:31 | ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
