| |
Σαν τα μάτια σου κοιτώ χάνομαι σ΄ όμορφο δειλινό
μια ψαρόβαρκα παίρνω και του έρωτα το ελαφρύ κουπί
κι αρχίζω ταξίδι στο πέλαγο που έχεις ονειρευτεί
με την ελπίδα ότι θα σε ανταμώσω σε μια του ακτή.
Σκίζω τα κύματα στα δυο φωνάζω δυνατά σ' αγαπώ
ακούω κεραυνούς αστραπές... της αγάπης είναι κραυγές.
Φάρο δεν βλέπω, χάρτη δεν έχω, μόνο την καρδιά μου γρικώ
που το δάκρυ σου μέσα της έχει σαν ηφαίστειο εκραγεί.
Το αδύνατο έχω αφήσει για εσένα στο παρελθόν
και πάνω σε άνθη έχω σμιλέψει το πρόσωπο σου
για να τους δώσεις την ευωδιά, το γέλιο, και τη χαρά σου
και να αφήσουν του ήλιου το φως να λάμψει στα μαλλιά σου.
Είναι μακρύς και άγνωρος ο δρόμος μου το ξέρω καλά,
όπως γνωρίζω και τη σιωπή της μοναξιάς που με τυραννά.
Όμως τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη η αγάπη πάντα νικά
και ο ταξιδιώτης στο τέλος την Πηνελόπη του συναντά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
