| |
| | Ο δρόμος για την Βαλχάλλα |  | | | Ζήτω αδέσμευτος να εκφράζομαι ελευθέρα μπορώ; Κι από σας κανείς δεν την ορίζει, κι από σας κανείς δεν την κρατεί την ακέρια Δικαιοσύνη και την ακομμάτιαστη Αρετή• Γιατί σέρνουν όργητες και µίση πάντα, εσάς δεξά κι εσάς ζερβά. Κωστής Παλαμάς | | |
[align=center][B]
Ο δρόμος για την Βαλχάλλα
Ένας αγρότης ήμουνα με κτήματα στα Όρη
με την δραχμούλα ζούσαμε μα η χωρά καταρρέει,
και έχασα το σπίτι μου γιατί έκανα μια κόρη
που για σπουδές δανείστηκα κι βρέθηκα με χρέη!
«Ωραία που ‘ναι η ένωση με όλη την Ευρώπη»…
τώρα σαν βγάζω χρήματα έχω να τ’ ακουμπήσω,
σε χρέη που δεν χρώσταγα χαμένοι παν οι κόποι
τα παίρνουν όλα οι δανειστές δεν έχω για να ζήσω!
Στην χωρά μου παρήγαγα μέλι, κρασί και λάδι…
για αυτά τα τρία αγαθά γνωστά στην οικουμένη,
δουλεύει η οικογένεια απ’ το πρωί ως το βράδυ
όλοι μαζί σαν είλωτες κι ένα ευρώ δεν μένει!
Παράτησα τα κτήματα απ’ την απελπισιά μου
«μ’ ελεύθερη διακίνηση δεν είμαι μετανάστης»,
μα όπου πήγα ο δανειστής βρισκόταν στην σκιά μου
του κόπου και του μόχθου μου ο μόνιμος δυνάστης!
Απ’ την Γαλλία πέρασα στην Γερμανία πήγα
μ’ αυτά τα κράτη τώρα πια δεν είναι σαν τα άλλα,
τρομοκρατία κι απειλές καλύτερα πιο λίγα
στην Σουηδία βρέθηκα πιο πάνω απ’ την Ουψάλα!
Πήγα με τρένα διαδρομές σε παγωμένα δάση
περπάτησα μέσα σ’ αυτά μου κόπηκαν οι ώμοι,
να κουβαλάμε υλικά να φτιάξουμε μια βάση
για να την βρουν έτοιμη οι βόρειοι υλοτόμοι!
Ξάφνου γρυλίζει ο Γούλβεριν το ζώο τ’ αδηφάγο
ορμά και τρέχει πάνω μου από το φόβο γλίστρησα,
στο χιόνι κατρακύλησα και έτρεξα στον πάγο
τα πράσινα αερικά στον δρόμο μου αντίκρισα!
Τι όμορφα που χόρευαν στα ουρλιαχτά των λύκων
άλλαζαν χίλια χρώματα στην μέση του χειμώνα,
πρέπει να μάθω άπ’ αυτά! Ένιωσα το καθήκον
που έμοιαζαν σαν φύλακες αρχαίου παγετώνα.
Πως πάλλεστε αγέρωχα μέσα σε τόσα χιόνια
υπάρχουν οι αξίες σας σε μας τις κατεβάζουν;
-Εδώ μας τάξαν οι θεοί απ’ τα παλιά τα χρόνια
Ο διάβολος κι ο θάνατος εδώ δεν πλησιάζουν!
Στην χωρά αυτή των παγετών και των μεγάλων πόθων
δεν κρύβονται οι Χάζαροι ούτε και οι Γαλάτες
μήτε ο Ιππότης του Ντουρερ των νόθων Βησιγότθων
ούτε κι οι σκαραβαίοι τους με σαπισμένες πλάτες!
Ήρθαν παλιά οι Δρυΐδες με μαγικά και ξόρκια
να κόψουν λέει το δεντρί της γνώσης μας την δύναμη,
κι οι τοκογλύφοι προύχοντες να βάλουν πανωτόκια
μα τα φαρμακοβότανα δεν δίνουν υπερδύναμη!
Μην σας γελούν οι κόκκινες και απλωτές ασπίδες
όπλα βαριά παγκόσμια κι η ενωμένη Ευρώπη,
νομίζουν είναι εκλεκτοί του κόσμου νταβατζήδες
στον διάβολο υπέγραψαν για να ‘ ναι κερδοσκόποι!
Εδώ ψηλά δεν έρχονται έχουνε γνώση οι φύλακες
χίλιες φορές προσπάθησαν τις χώρες μας να κλέψουν,
δήθεν να σώσουν τον λαό το παίζαν εθνοφύλακες
μα τους κρατάμε μακριά να μην μας παγιδέψουν!
Αν θέλεις μια συμβουλή στην χωρά σου να ζήσεις
μίλα με γρίφους στα παιδιά σα να ‘σαι ο Σωκράτης,
ολημερίς κι ολονυχτίς να τα σφυροκοπήσεις
με λέξεις στο αμόνι σου να γίνεις πρωτεργάτης!
Πάρε μαζί τα δυο πουλιά είναι ο νους κι η σκέψη
κι όταν δεθείς σε μια ελιά και ριζωθείς στο χώμα,
διώξτα να πάνε μακριά κι αφού έχουν επιστρέψει
μίλα Μούνιν μίλα Χούγκιν θα γράψουνε στο σώμα!
Γύρισαν και χαράξανε με την παλιά γραφή του
πως είναι παντοδύναμος και πάλι θα νικήσει,
τους Έλληνες τους διάλεξε με νέα απογραφή του
σαν η Καμπάλ τον σταύρωνε να μην ξαναμιλήσει!
Θεός τον γιο του έστειλε για να μετανοήσουν
αυτοί τον χλεύασαν οικτρά ώσπου να τον σκοτώσουν
διαλέξανε τον Σατανά για να τον προσκυνήσουν
θεός γραφή στους Έλληνες έδωσε να εφαρμόσουν!
Οι μύστες σαν κατάλαβαν πως είστε οι εκλεκτοί
έβαλαν στόχο από την γη να σας εξολοθρέφουν,
μα όσο υπάρχετε εσείς έχουν πληγή ανοικτή
μαζεύουν πύον από εκεί τον Σατανά να τρέφουν!
Στην γλώσσα σας γραφτήκανε τα λόγια του θεού
με αίμα και δάκρυ σώσατε την χριστιανοσύνη,
σώμα απ’ το σώμα ήτανε του πάντα κραταιού
που αγάπη μόνο δίδασκε και ταπεινοφροσύνη!
Όπως το κάνετε παλιά μες τα χιλιάδες χρόνια
σκορπίστε τους στα πέρατα ξανά της οικουμένης,
μήπως και καταλάβουνε πως είναι όλοι πιόνια
στις εντολές του Σατανά που πρέπει να ξεπλένεις!
Αυτά τα λίγα θα σου πω κι έχεις μεγάλο χρέος
εσάς προτίμησε ο Χριστός να είστε απέναντι τους,
όλοι οι υπόλοιποι λαοί νιώθουν μεγάλο δέος
στον εκκαθαριστή λαό τον απολυμαντή τους!
Α. ΓΡΥΠΑΡΗΣ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Αγιοβλασιτης
10-02-2019 @ 12:50 | πολυ κοπιαστικη δουλεια φιλε Αντωνη..
δειχνει ανθρωπο ανησυχο και μελετημενο..
ομως και πολυ υποψιασμενο...και επηρεασμενο απο
τις θεωριες συνωμοσιας..
μπορει και να εχεις δικαιο..δεν αποκλειω τιποτα..
ομως το να πιστευουμε ακομη οτι ειμαστε ο ΟΜΦΑΛΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ,
και ολοι συνωνοτουν εις βαρος μας,δεν ταιριαζει με τη λογικη μου..
καλημερα | | Μάριος Μαρμάρου
10-02-2019 @ 23:16 | Γράφεις πολύ ωραία!!
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
