| |
Με κλειστά τα μάτια, μόνο έτσι ν' ανασαίνουμε.
Μην φοβάσαι πια, τα όνειρα είναι γλυκά.
Είμαστε πάνω από τον ορίζοντα
περιπατητές του ονείρου
του άπιαστου γαλαξία.
Η ηλιαχτίδα στην ομίχλη,
το βαθύ μενεξεδί του ουρανού,
τα φύλλα που χορεύουν στον αέρα,
είμαστε ο χρόνος που δεν πέρασε,
είμαστε το άπειρο στον γκρίζο τον χειμώνα,
χορευτές χωρίς μουσική
- γιατί είναι μέσα μας, όλη όση χορέψαμε αγκαλιά
κλειδωμένη στο θησαυροφυλάκιο μας
τον πλούσιο μας κόσμο -
Είμαστε το άφθαστο,
είμαστε η αρχή και το τέλος του ονείρου,
είμαστε ο πυθμένας της θάλασσας
και η άκρη τ' ουρανού,
ένας βράχος που δεν σπάει στο κύμα,
είμαστε ο έρωτας στη σιωπή του,
είμαστε η βαθιά κραυγή των φυλακισμένων
και η ανάγκη των καλλιτεχνών,
είμαστε ο καημός και το γέλιο,
η περιπέτεια κι η ηρεμία,
είμαστε ο θησαυρός των ναυαγίων
και το χρυσάφι της Γης,
το φως των πλανητών
και το άχρονο του σύμπαντος,
είμαστε το είναι, το θέλω,το μπορώ,
είμαστε το έχω και το κατέχω,
είμαστε η γέννηση και ο θάνατος
κι όλα όσα ονειρευτήκαμε, είμαστε.
Και τώρα που χαράζει
ποιος ξέρει πόσα ακόμα θα γίνουμε.
Ίσως αν ξυπνήσουμε να μην είμαστε μαζί.
Καλύτερα να μην ξυπνήσουμε ποτέ.
Ακόμα κι αν το όνειρο γίνει εφιάλτης
τουλάχιστον θα έχω εσένα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
