Άθη Λ.
09-08-2006 @ 07:57 | αυτό το κουτάκι των αναμνήσεων.... είναι σαν το κουτάκι της πανδώρας... άλλες φορές το ανοίγουμε και πονάμε, άλλες φορές το ανοίγουμε και χαμογελάμε... ::rol.:: | |
Ολυμπια
09-08-2006 @ 08:05 | akribos etsi einai tzoytzoyka. mono pou poname otan thumomaste pws kapote xamogelousame ....... ::blush.:: | |
Ri@89
09-08-2006 @ 08:44 | Ποιο πραγμα να κανει?? Δε νομιζω καμια βλακεια φυσικα!!!
Καλυτερα θα ηταν αν πετουσες το κλειδι για να μη μπορεις να το ανοιξεις και ετσι να πονας ::yes.:: | |
Χρίστος Κ.
09-08-2006 @ 09:07 | Αν και δεν κατάφερα να κάνω κάποιον να πονέσει
εντούτοις πιστεύω πώς πρέπει να πονέσουμε κάποια
στιγμή για να μην νομίζουμε πώς στην ζωή είναι όλα ρόδινα.
| |
Ολυμπια
09-08-2006 @ 09:08 | oxi RIA89 sigoura kamia blakia .kantw afou ton agapas = to na ponas. kserw oti tha htan kalhtera g'auto kai egw to ekripsa to koutaki auto ...... | |
Χρίστος Κ.
09-08-2006 @ 09:09 | Αν δεν υπήρχε ο πόνος
τότε πώς θα γράφαμε όλα αυτά τα ποιήματα
::lost.:: | |
Ολυμπια
09-08-2006 @ 09:09 | Xristo s'auto exei dikio kai apo tin mia pleura kserw oti einai kalh empiria alla einai kai diskola ksereis.... | |
AETΟΣ
09-08-2006 @ 11:14 | ::smile.:: | |
BETTY BOOP
09-08-2006 @ 11:26 | ::cry.:: ::yes.:: | |
agrampeli
10-08-2006 @ 05:27 | Με τζουτζουκα και Χριστος Κ | |
seizeTHEday
11-08-2006 @ 05:38 | Το "Κουτάκι με αναμνήσεις" κράτησε,
βαθιά με' στη καρδιά σου...
Όμως μη ξεχαστείς εκεί!
Πέταξε ξανά με τα όνειρα σου...
Να έχεις μια όμορφη μέρα!
::rol.:: | |
Ολυμπια
10-09-2006 @ 05:38 | wraio auto pou mou grafeis mou arese kai einai sosto!
euxaristw se olous ::smile.:: | |
 |
