| |
Η μνήμη σου ανάσα και παλμός
Τραγούδι στο παράλογο του κόσμου
Σ' ακούω και μιλά ο εαυτός μου
Στερεύει ο καθένας μου λυγμός...
Ποτάμι με πλατάνια στοιχειωμένο
Νεράϊδες και γαλάζια ξωτικά
Απύθμενα του νου σου τα νερά
Αφήνομαι στης σκέψης σου το τραίνο...
Στα χνάρια σου βαδίζω τα νωπά
Στα πράσινα λιβάδια των ματιών σου
Στις νύχτες των μυριάδων αστεριών σου
Σελήνη γίνομαι που σε κοιτά...
...
Αφού ένα ταξίδι είν' η ζωή
Έλα να ταξιδέψουμε μαζί
Κι ας είναι μόνο μία ανηφόρα
Κι ας κουβαλάει θύελλα και μπόρα...
...
Ουράνιο τόξο πάντα θα προβάλει
Στην άπλετη παλέτα τ' ουρανού
Τα χρώματα τα άπειρα του νου
Στο όνειρό σου νά 'χεις προσκεφάλι...
6-3-2019
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
