| |
Μαθήτρια νεανικής παρουσίας
τα μεσημέρια της ζωής.
Σαν και τότε, σαν παιδί
που` λεγε ο δάσκαλος παιδιά....
Και γερνώ με την ενάτη, την εβδόμη
την πέμπτη.
Γερνώ με το Μπετόβεν.
Κι` άκου μάνα, άκου μάνα
μη μιλάς.
Ο Μπετόβεν ήταν ..μεταλάς..
άκου..μεταλάς.?. Ο Μπετόβεν
Και γεμίζει το σπίτι πουλιά
πουλιά κι` ορμητικά ποτάμια.
Βιολιά ί και βιόλες και βιολοντζέλα...
Άκου χαζούλα μου εσύ
το μικρουλάκι με τοσοδούλικα χεράκια.
Τα χέρια που σε κάνουν μια σταλιά
τρύπωσες στην αγκαλιά του και γερνάς.
Μέχρι να` ρθει η αγάπη να τον πάρει.
Χαζούλα , βλαχούλα μου, εσύ.
Είχατε? και στη σπηλιά βιολιά!!!!
Ευλογημένες οι ωρες, νεανικής παρουσίας
να νιώθεις, ότι κάτι έκανες κι` εσύ.
Έναν άνθρωπο με τρυφεράδα και ποιότητα
κι` άκου μάνα, τ` ανεβάσματα.
Κι` άκου μάνα κι άκου μάνα.
Ανάστασης, γλυκιά καμπάνα.
Βλαχούλα μου εσύ...
Είσαι ακόμα ένα ορφανό κορίτσι από
την επαρχία, που του αρέσει..
Να τρώει ψωμοτύρι.
Είμαι, γιε μου.
Ευτυχισμένη, που δεν έχασα μέρα ,
από το μεγάλωμα σου.
Κι` έχω την πληρωμή, να μαθαίνω
του Μότσαρτ τη σαράντα.
Έξοχη ακριβέ μου.
Σαν να τραγουδούν τ` αηδόνια
ψηλά εκεί στο Νέο Παντελεήμονα
στα πλατάνια, ένα σούρουπο
γυρνά η μνήμη πίσω, όταν
ερχόσουν όλη μέρα μ` ένα γιατί.
Δέκα γιατί...είκοσι γιατί.
Είχες σ` όλα απάντηση
κι` ήμουν τόσο κουρασμένη.
Μαζεύω καρπούς ευτυχίας,
γλυκιάς, όμορφης ευτυχίας
με τα βιολιά να παίζουν.
Στα μάτια σου τα φωτεινά
δυό τριαντάφυλλα, ακριβά.
Να` σαι ψυχούλα μου καλά.
Ο γιος μου από αυτή την εβδομάδα θα έλεγα άρχισε ..ν` ανεβαίνει την δική του σκάλα, το ίδιο εύχομαι για όλα τα παιδιά στην πλάση., όλων μας τα παιδιά.
7-3-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
