| |
Ίσως τα’ αγκάθια η ζωή που μου ‘χει βάλει
έκανε λάθος, τα προόριζε γι’ αλλού
θα τα πατήσω και ας έχω ένα σανδάλι
μέχρι το κύμα ν’ αντικρίσω του γιαλού
μέχρι του έρωτα να βρω το τρεχαντήρι
που θα με βγάλει σε καινούργιες αμμουδιές.
Εδώ δεν πίνουν απ’ του ήλιου το ποτήρι
κι αν πιούν, θα πνίγονται στα μίση οι καρδιές.
Ίσως το χιόνι της ζωής, που αγάλι –αγάλι
το περπατώ, χωρίς κερί στα σκοτεινά
δίχως παπούτσια, μοναχά μ’ ένα σανδάλι,
με οδηγήσει πάλι δίπλα σου ξανά
μέχρι του έρωτα να βρω το εικονοστάσι
κι όπως η νύχτα έχει ντυθεί στο χαλαζί,
το σ’ αγαπώ, το πιο βαρύ μου οπλοστάσι
σε γονατίσει, κι η αυγή μας βρει μαζί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
