| |
Ανάγκη φυγής με κυριεύει
Την ανηφόρα να σηκώσω
Η επιθυμία με συμβουλεύει
Καινούργιους κόσμους ν'ανταμώσω
Πέρασμα βαθύ να περάσω
Μέσα από τις λάβες ηφαιστείων
Στις δαφνες της Δύσης να φτάσω
Και στ'αθάνατα των επιγείων
Λάμψεις με νόημα με οδηγούν
Δική τους η θαυματουργία
Σβέλτα προχωράω μην χαθούν
Μου λείπει μια κοσμογονία
Φτάνω κι ακόμα καλοκαίρι
Και την αλήθεια αποτυπώνω
Που με τραβάει από το χέρι
Ασπροβολάω κι υστερα λιώνω
Δόξα νάχει ο θεός ευτυχώς
Που ως σήμερα μπορώ και γράφω
Ο νούς μου αγέρωχος γαμπρός
Με σπάνιο χρώμα τα λόγια μου βάφω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
