| |
Εαυτέ μου κακομοίρη, γερνάς
Γνώρισες τσαμπιά ανθρώπους
ποτέ έτσι πότε αλλιώς
ποτέ δεν πήγες σ` άλλους τόπους.
Μήτε και έλεγες....ο Θεός..
Εαυτέ μου κακομοίρη, οι ανθρώποι
λύκοι, λίγοι και μικροί!
Χίλια ψέμματα και ένα!
Αχ! ζωή μου, συ πικρή
μες στη μέση στην αρένα.
Εαυτέ μου κακομοίρη, που πας?
με λουλουδικά κι` αρώματα
με πρελούδια και βιολιά.
Που πας?
μες στα χώματα
στα χωματένια τα σκαλιά!!
Εαυτέ μου κακομοίρη, τι ζητάς?
αλήθεια να` χεις οδηγό!
το δίκιο, να` χεις φίλο!
Κι` .Όλοι φωνάζουνε < εγώ!!! >
κι` εσύ γυρεύεις ένα φύλλο.
Χρυσοκίτρινο της βροχής....
εαυτέ μου κακομοίρη, τι ποθείς?
Την Καππαδοκία, της προσευχής!
Κει σε σκήτη να σωθείς!
Σε σπηλιά να επιστρέψεις!!
Ν` αναπαυτείς.
Εαυτέ μου κακομοίρη, λες αλήθεια
λάθος, λάθος, τραγικό!
Κι` όλο ακούς τα ψέμματα!
Κι` όλο ψάχνεις γιατρικό!
Στων ανθρώπων βλέμματα!!
Γιατρικό...ζωής να ζεις
με τ` άσπρα σου πουλιά
με συμφωνίες μουσικής!
< Στα βρώμικα τους, τα γυαλιά ! >
Εαυτέ μου κακομοίρη, είσαι βλάξ!
γερνάς και λες. Αλήθεια!
κι` ένας βάτραχος, κουάξ! κουάξ!
Σου φωνάζει....Παραμύθια!
Εαυτέ μου κακομοίρη, κρατάς φανάρι
κι` όλο ψάχνεις και ζητάς
κι` όλο ράπισμα χορταίνεις!
Πονάς! Δεν σταματάς
στο σύρμα που πεθαίνεις!
Θες ακόμα ν` αγαπάς.
Μάζεψες σωρό λουλούδια
έβαλες κορδέλα θαλασσιά
κι` όλο μουσικής πρελούδια!
Έχεις έρμε συντροφιά.............
Λιανοκλάναρα..τραγούδια!
Εαυτέ μου κακομοίρη, στο γέρμα..
Πονούν οι ανθρώποι, Γιωργία.
Γράψε ένα ποίημα, με άλλο θέμα.
Σώπασε! Και βάλε μια τελεία.
28-3-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
