| |
Αν είσαι εσύ ,
τότε η φαντασία σου ποτέ δεν θα συλλάβει πόσο πολύ σ΄αγάπησα...
Ούτε καν θα μπορεί να ονειρευτεί τα δάκρυα που σ'αφιέρωσα για κάθε μου όνειρο μαζί σου..
Πόσες πληγές μάταια προσπαθώ να κλείσω ...
Και εσύ ...
...είσαι μόνο η αφορμή για όλο το χάος μέσα μου.
Δεν είσαι το κλάμα μου , ούτε το γέλιο μου ,
δεν είσαι καν αυτό που θέλω.
Είσαι όμως αυτό που με καίει , με πεθαίνει '
αυτό που μ'αναγκάζει να ζώ έναν θάνατο αιώνιο σε μια ζωή που δεν έχει τέλος...
Ούτε να σε διώξω μπορώ
ούτε να σε κρατήσω...
Ούτε όμως μπορώ να ελπίζω πως κάποτε θα σε βρώ ,
πως κάποτε θα είσαι ξανά δικός μου...
Κι αν δεν είσαι εσύ , μα είσαι κάποιος άλλος
τότε λυπάμαι που δεν σάγαπησα , λυπάμαι που ποτε δεν θα το καταφέρω
και λύπαμαι που δεν θα μπορέσεις ποτέ να φανταστείς τα όνειρα μου,
Γιατί...
ίσως εσύ να μπορούσες να μάγαπήσεις έστω και σαν λέξη...
Γιατί...
Οι λέξεις είναι πολύ απλές ,
οι άνθρωποι είναι δύσκολοι...
Οι άνθρωποι ...
δεν μπορούν ,
μα και όταν μπορούν δεν θέλουν
γιατί,
έτσι πονούν λιγότερο ...
Όμως πέρα απ' όλα αυτά υπάρχει ένα τέλος ,
μία γαλήνη πέρα απ' όσα θέλουν οι άνθρωποι ...
...¨Ετσι επιστρέφω πάλι σε εσένα ,
ξανά και ξανά ,
χορέυεις μες στην σκέψη μου
ξανά και ξανά ,
χορεύω μες στην σιωπή σου...
Δέν φταίς εσύ , κανείς μας δεν φταιέι
Απλά δεν το κατάλαβα νωρίς πως..
την ώρα που χανόμουν στο φώς των ματιών σου
έπαιρναν φωτιά οι ελπίδες μου και καίγονταν η ψυχή μου...
Δεν πειράζει...
τίποτα πια δεν πειράζει...
δεν έχει νόημα να σου φωνάζω πια την ανάγκη μου...
Απλά ,
...Μου λείπεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 5
| | | | | | | |
|
