Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Της Μοναξιάς... η μόνη αξία
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269430 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Της Μοναξιάς... η μόνη αξία
 
Της μοναξιάς τα όρια κανείς δεν τα ορίζει
μόνο αυτός που την αποκτά...
μόνο αυτός που την γνωρίζει...

Της μοναξιάς τα όρια κανείς δεν τα ορίζει,
γιατί πολλοί ειναι οι λόγοι οι πικροί
για κάποιον που την γνωρίζει!

Οταν η μοίρα είναι άπονη,
κι αμείληκτα σε πληγώνει,
τότε στης μοναξιάς την φυλακή,
ο πόνος σου φουντώνει!

Μα είναι γλυκόπικρο αυτό το πιοτό,
που η μοναξιά πάντα σε ποτίζει!
Στην γλύκα της λησμονιάς,
το δάκρυ πικρό σε πλημμυρίζει!

Γυναίκες σου λένε μετά,
όντα ευαίσθητα κι αισθηματικά,
μα το μόνο που τις νοιάζει
είναι ο άλλος μοναχά, την καρδιά τους να κοιταζει!

Εχθές το βράδυ με πλησίασες
ζήταγες κάποιον να μιλήσεις,
γιατί είχες στεναχώρια στην καρδιά
κι έψαχνες κάπου να ακουμπήσεις.

Μα σήμερα που εγώ πονώ
εσύ έχεις πάλι κέφια..
αντι να με ακουσεις να μιλω,
τόριξες στα τέλια και στα ντέφια!

Διόλου δεν στοχάστηκες
πως πίσω απ' την απλή φιλία
κρύβεται έρωτας δυνατός
για σας ωραία μου κυρία.

Μα εσύ πότε δεν κοίταξες
βαθιά μες την ψυχή μου.
Ποτέ σου μέσα μου δεν έψαξες
δεν δέχτηκες την ζωή μου.

Με είχες μόνο για τις λύπες σου
τις στεναχώριες και τα προβλήματα σου.
Με είχες απλά σαν φίλο σου
δεν έβλεπε τον έρωτα μπροστά σου!

Καλύτερα λοιπόν στην μοναξιά
παρέα μαζί της να κάνω.
Μία μόνο αξία έχει η μοναξιά
μαζι της όνειρα να κάνω!



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ri@89
12-08-2006 @ 08:29
::cry.::
ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΙ ΕΓΩ!!
Άθη Λ.
12-08-2006 @ 09:05
Πίσω απ' το γέλιο το πικρό
κρύβεται εκεί ο μόνος
κρύβεται και η μοναξιά
κι ένας μεγάλος πόνος

αν όλα μέσα σου μπλεχτούν
ψυχής έκρηξη γίνει
στο τέλος λες κι ο πόνος σου
μονάχος του να μείνει?

θλιμμένο το ποίημά σου Γιώργο μου...
να θυμάσαι μόνο ότι πίσω από το γέλιο ενός ανθρώπου, μπορεί να κρύβεται μεγάλος πόνος.... πόνος και μοναξιά, σαν τη δική σου...


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο