Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η αξία του μεσημεριού
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130604 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η αξία του μεσημεριού
 «Σε κάθετί που φτιάχνεις για τον άλλο, σε κάθε τελετή που στήνεις περιμένοντάς τον, μετετίθεσαι ολόκληρος εντός της. Μέσα απ’ αυτήν χαράζεις το Όλον σου. Αναλογίζεσαι αν το φαγητό που έφτιαξες, το αντικείμενο που έδωσες θα ευχαριστήσει ή θα απογοητεύσει,
 
Είναι μεσημέρι κι η ζέστη αφόρητη,
με διαλύει η απλότητα των μυών του προσώπου που συσπώνται
καθώς τρως,
με την ίδια απλότητα συσπώνται όταν λες «σε θέλω»…

«σ’ αγαπώ» με απλότητα φρυγανιάς

Πολλές λέξεις δεν έμαθες ποτέ σου,
αλλά πως ξαφνικά αυτές οι λίγες απέκτησαν τόση σημασία
στη σημειολογία του δικού μου σύμπαντος,
που συσπάται λυσσαλέα σε κάθε επιθυμία σου;

Το μεσημέρι καίει κάτω από τις φτερούγες του περιστεριού
μια ήπειρος τ’ ακροδάχτυλά σου…
αυτά μετρούν τη γεωγραφία μου ή έχουν τη δική τους;
σ’ ένα φτερό θα αποκωδικοποιηθεί η νοσταλγία
φτερό ταξιδιάρικο, εκείνου του περιστεριού που τάιζες γελώντας…

Δε φτάνουν έξι δισεκατομμύρια τρόποι να εκφραστώ
κι όλα μικρά… τιποτένια…
πως μικραίνουν έτσι οι αποστάσεις στον έρωτα, Χριστέ μου!
πως χώρεσε μια άβυσσος στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σου;

Κι οι λέξεις…οι λέξεις, Χριστέ μου, χωρίς νόημα,
μίκρυναν μέσα στο άπειρο του βλέμματος που λέει «έλα»…

Το πρόστυχο, το προς την τύχη νεύμα, εκείνο που κρέμεται στα χείλια σου…
θα εξερευνήσω κι αυτό το μεσημέρι…που η ζέστη είναι αφόρητη
καθώς ένα ταχυδρομικό περιστέρι ξεδιψάει από το ποτήρι μου…
τόσο ασήμαντο κι αυτό για να σου ταχυδρομήσει
τα σημαίνοντα κύματα που διέτρεχαν τη σπονδυλική μου στήλη
καθώς σου μάζευα τα πιο μικροσκοπικά και τιποτένια κοχύλια
ένα μεσημέρι σαν και τούτο εδώ, σε μια παραλία κάποτε…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 24
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι μεγαλύτερες άγκυρες είναι οι φόβοι μας
 
fevroni
12-08-2006 @ 08:43
....κι ακόμα φοβάσαι αν η κίνησή σου φανεί σαν κάτι δεσμευτικό και σπουδαίο στα μάτια του άλλου, αν πάρει τη μορφή μιας Επίσημης Δήλωσης ». Ρ. Μπαρτ.
ΑΙΟΛΟΣ
12-08-2006 @ 09:43
Πολύ μου άρεσε fevroni... Και το σχόλιο σου... Είναι ακριβώς έτσι... ::smile.:: Καλησπέρα σου...
vas
12-08-2006 @ 09:49
BonnieJo
12-08-2006 @ 09:56
με συγκινεί ο τρόπος σου γενικότερα. Με κάνεις να θέλω να είχα γεννηθεί Άθως.
kin
12-08-2006 @ 10:41
Σα να διαβαζω kin...δεν καταλαβα χριστο...
Σε αντιθεση ομως με τα του kin, ετουτο εδω μου αρεσε κι ας ημουν τελειως αλλου...
::smile.::
fevroni
12-08-2006 @ 11:04
fevroni, ευχαριστώ για το σχόλιο...σα να συνέχισες το δικό μου...συνεννοούμαστε, Αίολε, να ΄σαι καλά βρε! vas, θα γυρίσεις δε θα γυρίσεις; θα σε τακτοποιήσω..., BonnieJo, καλώ΄ς ήρθες στο σαλονάκι μου, kin, εγώ πεθαίνω για τα σχόλιά σου και τους προβληματισμούς σου βέβαια....αυτά προς το παρόν!
TAS
12-08-2006 @ 13:19
Στη σημειολογία του δικού σου σύμπαντος συσπάσθηκα και γω από θαυμασμό! ::smile.::
fevroni
12-08-2006 @ 14:30
TAS ευχαριστώ.
MARGARITA
12-08-2006 @ 16:05
Τι ζωγράφισες κόρη μου...αχου τρελοκόριτσο μου ::up.:: ::up.:: ::love.::
fevroni
12-08-2006 @ 16:36
Μαμά, αν ήξερες πόσο για κάποιο δικό μου λόγο πόσο σημαντικό είναι το σχόλιό σου για μένα...αχ! αν ήξερες! Ευχαριστώ.... ::yes.:: Ένα μαμαδίστικο σχόλιο ήταν ότι ακριβώς ήθελα! φφφφφφφ
Palioxaraktiras
12-08-2006 @ 16:53
Πρωτη φορα σε διαβαζω και γραφεις υπεροχα Ομως εχω μια απορια Γιατι τοσο παθος για εναν ανεκφραστο κι αγραματο νταλικιερη? fevroni ο ερωτας ειναι θεμα κουλτουρας Ξεπερασε τον τον κρετινο.
fevroni
12-08-2006 @ 17:01
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! Ο Μπατάιγ, ο Μπαρτ, ο Ελύτης, κι όλοι όσοι αγαπάμε είναι απλώς οι τσουγκράνες παλιοχαρακτήρα που σκάβουν αυτό που έχουμε μέσα μας, αλλά μόνο αυτό, δεν προσθέτουν, δεν αφαιρούν, ότι υπάρχει υπάρχει. Άντε να κατεργαστούν λίγο πιο πολύ τον άνθρακα. Αν όμως υπάρχει διαμάντι από μέσα ή κάρβουνο, δεν είναι θέμα τσουγκράνας...."Καλιτέχνης είναι ο κώλος της κατσίκας που κάνει τα κακάκια της στρογγυλά" είχε πει ένας τσοπάνης κι εγώ με την άποψή του συντάσσομαι...Σε φιλώ!
fevroni
12-08-2006 @ 17:06
....άλλωστε ο Ελύτης την Ιουλίτα Ηλιοπούλου ερωτεύτηκε όχι τη Γλύκατζη Αρβελέρ. Μην κοιτάς που άρχισε να γράφει κι αυτή ποιήματα μετά....είναι κι αυτή ένα είδος κατσίκας, τι να πεις....
Palioxaraktiras
12-08-2006 @ 19:02
xaaxaxaxaxaaxaxaxaxa Απ την ιστορια του ματιου μεχρι τα ανθη του κακου υπαρχει μια διαδρομη που δεν μπορουν να την περασουν ολοι
Θα συμφωνησω ομως με την αποψη του βοσκου και θα προσθεσω πως ενας ωραιος κvλος ειναι παντα ΠΟΙΗΜΑ (ισως αυτο το ποιημα ειδε ο Ελυτης, οπως τοχουν δει κι αλλοι πολλοι)
Στο κατω κατω οι δημιουργοι ευκολα συναντωνται ειτε ειναι ποιητες ειτε απλα θεοι.
Palioxaraktiras
12-08-2006 @ 19:08
κvλος = κωλος
Και θα επιμεινω στην αποψη μου για τον νταλικιερη μια και δεν ηταν μονο αμορφωτος αλλα κι ανεκφραστος ή ανικανος να εκφραστει.
Αααααααα και κατι αλλο σημαντικο .... Καταγομαι απ την Ηπειρο και στα ορεινα της οταν το παληκαρι γινοταν αντρας πηδαγε την κατσικα Μολις το κατεφερνε και το επιβεβαιωναν και οι φιλοι του που παρισταντω στην τελετη, το ανακοινωνε στο καφενειο και ο πατερας του κερνουσε το χωριο ολο τσιπουρα. Να ξερεις πως και οι βοσκοι εκτιμουν τους καλους κωλους εκτος απ τους ποιητες χαχαχαχαχααχαχαχα
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
12-08-2006 @ 19:29
«σ’ αγαπώ» με απλότητα φρυγανιάς.....έξοχο όλο ::smile.::
fevroni
12-08-2006 @ 19:41
Παραπόετ......να επιστρέψεις γρήγορα ε;
annaΤi
12-08-2006 @ 21:05
Φεβρώώώώώνηηηηηη.... σκίζει!!!!
λατρεύω τ' απλά και καθημερινά, όταν ντύνονται μαγεία...... καλημέρα!!!!
AETΟΣ
13-08-2006 @ 00:10
Παρα πολυ ωραιο!!! ::smile.::
MAKHS KAURISMAKHS
13-08-2006 @ 03:26
Μπράβο (γι ακόμη μια φορά) Μαρία, σε διαβάζω και το απολαμβάνω (κι αναφέρομαι τόσο στο ποίημα όσο ΚΑΙ στα σχόλιά σου).
0 Rh -
13-08-2006 @ 07:19
Πολύ έντονα συναισθήματα... πολύ μου άρεσε !! (πάντως για να εμπνεύσει τέτοια συναισθήματα ο τύπος δε νομίζω ότι είναι και Νταλικιέρης... ) ::smile.::
TAS
14-08-2006 @ 12:36
fevroni μου σε ανακαλύπτω!Προχοράω!
επισκέπτης
05-09-2006 @ 02:47
πάρα πολύ μου άρεσε αυτό εδώ που για να πω την αλήθεια μου
θύμισε την παλιά Μαρία... ::smile.::
-Nikos-
10-09-2006 @ 07:03
«σ’ αγαπώ» με απλότητα φρυγανιάς

πραγματικά μου άρεσε τρομερα.

Το δευτερό σου που διαβάζω και μου αρέσει και αυτό παρα πολυ. ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο