| |
το εφημερο
απο την γη
περασμα της
ψυχης*
*σαν πεταλουδα
υστατη μορφή
αμεριμνη διχως σκεπη
μεριμνα διχως ομπρελα
θα αμολιεμαι
να την φιλω
με ο,τι εχω και δεν εχω
ολουθε
την βρισκω
και την βροχη
θενα περνω
να σηκωνω
ως να μη μου μεινει
φτερο
τιποτα
ως να γινω ενα
με το απιαστο
της σκονης
θα πετω
θα περνω ισια στο φως
απο τα σκοταδια
μπρος απο τα ματια σου
θα με δεις
σαν στραμμενος μπροστα
στην βροχη
θα γλυκαθεις
ηλιος θα γινεις ζεστος
'εγω'
ο λυκος
η αρκουδα
η αλεπου
η γατα
το κορακι
το δελφινι
η φαλαινα
ο γλαρος
ο αιτος
το χελιδονι
θα ερχεται
απο πολυ μακρια
χαμηλα
να μην γκρεμιζεις
το εφημερο
σπιτι του..
να ξαποσταινεις.
το μυρμηγκι
το ψαρι
το ποντικι
οπως ζει
σε τρυπες
σε υπογεια
σε υπονομους.
σε θησαυρους βυθους ναυαγια..
ο νομος ουρανος στρωματα
και η γη
κατω και πανω απο τους νομους
μας
τα ζωα εχουν
τον δικο τους κυκλο
την δικη τους πυραμιδα.
οι ανθρωποι την δικη τους
καθενας στον δικο του.
ο πρωτος ειναι τελευταιος
ο τελευταιος ειναι πρωτος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
