| |
το κεφαλαιο της μερας.
δεν εχω μασκα να φορεσω. σημερα.
δεν χρειαζεται να βγω. σημερα.
αν χρειαζοταν να αναμιχθω
στο πληθος μπλεντερ
θα γεννουσα παση θυσια. σημερα.
μια ανεκφραστη μια μειδιαστη.
άνετα στιγμες διαλλειματος.
η πετρα κυλαει και λιωνει.
τις ωρες του παιδιου. θελω μερα
ηλιο αγριο αγρό βελουδο. σημερα.
οχι αλλον αγρό αιματος. εξισωση ληγμενη
αν μονο ειμαι. αγαπη δεν υπαρχει μονη.
μονο σβηνει και μεγαλωνει.
θα μεινω στο σκοταδι.
πληγη ωστοσο ανοιγμενη.
εκει που ποναει. εκει που την φιλα και την φυλα
και την φιλα. και ειναι μερα ακομη
στο πιο βαθυ σκοταδι. βαρεθηκα τον κλεφτη
να λεει μονος ερχεσαι και μονος φευγεις.
παει καιρος που ηρθα και εφυγα. πιθανο.
και να μαι εδω ακομη μονο γιατι πρεπει.
και αγαπω διχως πρεπει. τιποτα.
τρελαινομαι για τον ανθρωπο. σημερα.
που μπορει με κοιταει ακομη
-εγω σαν εξωγηινος να'ναι τον κοιτω-
και οταν δεν φοραω τιποτα με αμειωτη λατρεια.
σημερα ετσι που εχω γυρω μου μονο γατες.
διχως καμια συστολη και ατελειωτες οι πτυχες
τεντωνονται σαν λαστιχο που δεν σπαει.
και ο βαγγελης. να κοιμαται σχεδον καθε βραδυ
με καθε μου διαθεση χαμω απο το μπαλκονι.
ενας ρωμαιος που ροχαλιζει σαν ανθρωπος
και δεν μοιαζει με σκυλο κανενα.
λες και σε αλλη του ζωή ηταν γατα.
η ψυχη σε αφηνει γυμνο βλεπεις.
χαμενος πολεμος. καμια βια.
στου καθενος την γυμνια μπαινεις.
κι οπου δεν σε βολευει.
διαφανεια.
οτι σκατα και να βαλει πανω του.
καθρεφτιζεσαι.
και το σωμα φευγει οταν η ψυχή φευγει-
οταν κανει ψόφο.
αν και νιωθει τα παντα
ειναι πεδιο απροσβλητο.
οικειο ζεστο αναριθμητων πεδιων.
παντα απροσβλητο λοιπον.
για οσους λενε δεν υπαρχει.
καταφυγή. καταφυγιο.
δεν εισαι μονο ανθρωπος.
εσυ οταν ερχεσαι ως δια μαγειας
κι οι αιωνες περνουν
κι οι καπνοι χανονται
μαζι τους η απουσια που γεννα
προσωπεια.
σε οποιοδηποτε κεφάλαιο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
