| |
Λύσε τη μελωδία του έρωτα από τη γλυκιά καρδιά σου
και χάρισε τη στου ανέμου τη φωνή να την ακούω
σαν οι πληγές μου ανοίγουν και ζητούν την αγκαλιά σου.
Άφησε τη σκέψη σου να πετάξει στα όνειρα μου
και άκουσε για μια στιγμή μονάχα τη δυνατή βροχή
των δακρύων μου που κυλούν για Σε στην ερημιά μου.
Και σαν κοιτάξεις κάποτε το πιο ματωμένο δειλινό
να ξέρεις είναι το χρώμα της λάβας της καρδιάς μου
που λιώνει για 'σένα μακριά απ' τον έρωτα σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
