| |
Γεννήθηκα στην αγρυπνία των ουρανών
Την ώρα που μαχαίρωναν τη μέρα
Φταίνε οι νύχτες των προτελευταίων καημών
Που μ'αρπαξε το φύσημα του αγέρα
Ανέβηκα στην πρώτη πρώτη συννεφιά
Σαλταροντας με τίς κραυγές της ηλικίας
Θρυμμάτισα το ψέμα ρίχνοντας βεγγαλικά
Είχα τη γνώση της πελώριας αγωνίας
Αγνάντεψα τους άγονους τόπους της ζωής
Ξεχνώντας το θριαμβικό νησί μου
Μα γύρισα σοφός στον πυρετό της γής
Να τραγουδήσω την απαντοχή μου
Ανταμωσα τον Χάρο σ’ένα καλντερίμι
Που χάθηκε το σώμα τι έγινε η φωνή
Ζητιάνεψα σαν σαστισμένο αγρίμι
Σε μια βαθιά τρικυμισμένη αχτή...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
