| |
Σαν χαμογελά τα πρωινά ο ήλιος
σκορπίζει της ψυχής του τη χαρά
σε πέλαγα, σε κάμπους, σε βουνά,
σε κήπους με ρόδα και γιασεμιά.
Και οι έρημοι ξεδιψούν γοργά,
πριν έρθει η απέραντη μοναξιά
και τους στείλει σε σκοτάδια βαθιά,
σε νύχτες δίχως άστρα φωτεινά.
Και όσες πληγές είναι ανοιχτές
και ξοδεύουν το αίμα σε ενοχές
πίνουν και 'κείνες απ΄τις στιγμές
που το φως τις κάνει παντοτινά λευκές.
Και όσες κόρες είναι μοναχές,
δίχως του έρωτα τις γλυκές προστριβές
τον κοιτούν στα μάτια και ελπίζουν
ότι ένα φιλί θα ζητήσει και αυτές.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
