| |
Είναι του γέρου του τρελού η φυσαρμόνικα
που βγάζει εκείνους τους περίεργους τους ήχους
και πλημυρίζουν την καρδιά σου συναισθήματα
όταν παντρεύονται με ερωτευμένους στοίχους
Σαράντα χρόνια σε φιλόξενη κωλότσεπη
γνώρισε έρωτες χαμόγελα και δάκρυ
αγόγγυστα σαν έγνεφε του ερχότανε
και του κρατούσε συντροφιά από άκρη σε άκρη
Τώρα που όλοι οι φίλοι τον ξεχάσανε
στέκει εκεί αγέρωχη και περιμένει
να νοιώσει μέσα της και πάλι την ανάσα του
καρτερικά να φύγουνε προσμένει
Συνταξιδιώτης σε αναμνήσεις παιχνιδιάρικιες
σε μονοπάτια χαρμολύπης μπερδεμένες
η αγάπη που τα σπλάχνα του χάριζαν
χαρές συμφέροντος σημαδεμένες
Σφιχτά μέσα στα χέρια του πήγε και φώλιασε
μα το άγγιγμα του απαλό σαν σε λουλούδι
απτήν ψυχή του μια πνοή γλυκά τη δόνησε
το τελευταίο του φίλος πιστός είπε τραγούδι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
