| |
| | Στη λίμνη |  | | |
Στη λίμνη των ρόδων, του πνεύματος και της γαλήνιας φωτιάς, δεν κουράζεσαι ποτέ να σκέφτεσαι, να χαίρεσαι, να περπατάς' και όσο και αν κυλούν τα χρόνια και στο κορμί γερνάς, οι ευωδιές, ο λαμπρός ήλιος, τα ήσυχα νερά στην ψυχή σου με πάθος και θέρμη τα κρατάς΄και με το φως του πιο μεγάλου άστρου φωτίζεις τη σπηλιά της σκληρής και πικρής μοναξιάς και χαρίζεις στις ερήμους του καημού δάκρυα άφατης χαράς' και 'κει στα κρυφά νυχτερινά μονοπάτια των σκέψεων που παλεύοντας προχωράς αγγέλους και λευκά περιστέρια πάντα στο τέλος συναντάς γιατί σαν φθάνεις στο ανθρώπινο αδύνατο, ανάβεις ένα κερί, γονατίζεις προσεύχεσαι , ανοίγεις τα φτερά της ψυχής και πετάς...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Theodoros Mantas-Magistros | | | |
|
Αγιοβλασιτης
01-07-2019 @ 17:15 | ::up.:: ::up.:: ::theos.:: | | Γιάννης Κατράκης
01-07-2019 @ 19:43 | ανάβεις ένα κερί, γονατίζεις προσεύχεσαι , ανοίγεις τα φτερά της ψυχής και πετάς...
Πολύ όμορφα γραμμένο .....
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
