| |
Το πέλαγο κοιτά αναμμένα λυχνάρια...
Τα βαστούν της ψυχής τα νήματα'
'κει της μοίρας οι δρόμοι χαραγμένοι,
'κει το φως στο τέλος θα σε προσμένει.
Ο κόσμος τους άγνωρος αγαπημένος.
Η λάμψη τους σπίθα του έρωτα.
Το βλέμμα τους παράθυρο ονείρων.
Ο ήχος τους σιγή του απείρου.
Ο νόμος τους της φύσης εντολή.
Η ελπίδα τους ταξίδι και αυτή.
Καράβια αρμενίζουν και εκεί.
Άγγελοι σαλπίζουν Θεού εντολή.
Το πέλαγο κοιτά αναμμένα λυχνάρια
και αφήνει στην ακτή την άλμη του πόνου.
Και αμέτρητα κάτασπρα κύματα
ουράνια φωτεινά της ψυχής βλαστάρια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
