| |
Μες στην αγκαλιά σου σαν ξυπνώ
πουλί είμαι στον γλαυκό ουρανό'
και δίχως πληγές, δίχως καημό
τραβώ προς στο πιο μακρινό.
Είν΄ τα μαλλιά σου αχτίδες χρυσές,
απ' του ήλιου τις μεγάλες χαρές.
Είναι το κορμί σου μια πυρκαγιά
που με σβήνει μες στην ευωδιά.
Σαν τη φωνή σου ακούω λυγώ'
θυμίζει το αηδόνι που αγαπώ,
που 'χει το φεγγάρι φέρει εδώ
για να γλυκάνει καθετί σκληρό.
Και σαν τα γλυκά μάτια σου κοιτώ,
διαβαίνω το γεφύρι το κρυφό
που ενώνει τη γη με το γαλανό
τον κόσμο με το πιο υψηλό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
