vero_
18-08-2006 @ 07:31 | ::yes.:: πολύ ωραίο... μόνο με μελαγχόλισε εκείνο με το θάνατο. Πάντως πολύ καλες οι ομοιοκαταλύξεις! ::wink.:: ::smile.:: | |
agrampeli
18-08-2006 @ 07:38 | Σ΄ευχαριστώ αλλά έλα πού γίνοντε καμιά φορά ::wink.:: ::sad.:: ::smile.:: | |
Goldy
18-08-2006 @ 07:48 | Αγράμπελή μου, την βλέπω λίγο διαφορετικά τη ζωή αλλά μου άρεσε το ποιημά σου.
Καλό σου απόγευμα ::wink.:: | |
Γιώργος_Κ
18-08-2006 @ 08:23 | Γειά σου .... ::smile.:: | |
ΑΙΟΛΟΣ
18-08-2006 @ 09:28 | Αυτό το μελαγχολικό σου, δεν ξέρω γιατί, αλλά μου αρέσει... ::smile.:: Ναταλία καλησπέρα... | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
18-08-2006 @ 09:48 | Τύπωνε εσύ κι εμείς θα διαβάζουμε.Δεν μπορεί στο τέλος κάτι θα μας μείνει. ::up.:: | |
ofilia
18-08-2006 @ 10:19 | εχεις μια αυρα που παραπέμπει στα ουρανια Ναταλία και ειναι πολυ ομορφη...μπραβο | |
Άθη Λ.
18-08-2006 @ 10:23 | Ναταλία, σοφό το ποίημά σου... αλήθεια Ζωής, μακάρι να την ενστερνίζονταν κι άλλοι σαν εσένα, ίσως να ήταν ο κόσμος μας λίιιγο καλύτερος ::smile.:: | |
AETΟΣ
18-08-2006 @ 12:27 | Ωραιο! ::smile.:: | |
μπρουχίτα
19-08-2006 @ 02:51 | θα συμφωνήσω με Goldy..
πολύ όμορφο ::smile.:: | |
agrampeli
19-08-2006 @ 03:19 | Σάς ευχαριστώ παιδια όλους ένα πρός ένα ::smile.:: ::smile.:: | |
elli
19-08-2006 @ 11:30 | πολύ όμορφα μηνύματα!!! ::yes.:: | |
 |
