| |
Είναι ο έρωτας φωτιά
που μας στέλνει ξαφνικά
σε πελάγη μαγικά
σαν μικρά λευκά πουλιά.
Και το αγέρι του ανάβει
ένα πόθο στην καρδιά,
που η φλόγα του αν σβήσει
θα χαθούμε στη μοναξιά.
Θα πονέσει η ψυχή μας,
σαν βρεθούμε μοναχοί,
και στης νύχτας τη σιωπή
θα ζητούμε τη φυγή.
Θα ξυπνάμε πικραμένοι,
και η ζωή μας πια δεμένη,
σε λιμάνι των δακρύων,
δίχως τα φώτα των ονείρων.
Και 'να σύννεφο θα κλαίει,
για του νου μας την οδύνη,
για την άδεια μας την κλίνη,
για το φιλί που μας αφήνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
