Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131335 Τραγούδια, 269586 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δυο τσιτάκια στο σκοινί
 Καλημέρα φίλοι μου, δυστυχώς γνωρίζω από που προέκυψε αυτή η σκληρή! γραφή, αλλά ας μείνει εδώ στο φως μην χαθεί μέσα στο σωρό, εις μνήμην......
 
Του αγαπημένου θείου μου Κώστα Αδαμόπουλου και της λατρεμένης θείας Ευαγγελίας που τα καλοκαίρια στο Μελιγαλά μου έραβε ολόδικά μου φουστανάκια τσίτια! κι` είχα τόση χαρά. Ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.... ευτυχώς!είχαν κι` ομορφιά.... τα τσίτια.

Δυο τσιτάκια στο σκοινί


Δυο τσιτάκια στο σκοινί
έχω να σας θυμάμαι
όταν μου λέγατε, στ` αρνί!
Το λύκο μην φοβάμαι.

Δέκα γίδια, όλη η στάνη
κι` ότι ήθελε ο θεός
αγκαθωτό ένα στεφάνι
δυό μουριές είχαμε βιος.

Έχω. Εγώ ,να σας θυμάμαι!!!....
χίλιες εκατό πληγές.
Τοίχους,, τα καρφιά πονάνε
κι` ότι ήθελε ο θεός.

Δυο τσιτάκια στο σκοινί
όλα μου τα παραμύθια
σαν το δένανε το αρνί.
Έκαιγε φωτιά στα στήθια.

Ένα ζευγάρι λουστρινάκια!!
κάθε που ερχότανε Λαμπρή
έμειναν στη ψυχή σαράκια!!
Της συμπόνιας οι ψαλμοί!!

Στης σπηλιάς το ...καραούλι
που είχαμε μια πουπουλού!!
Απ` τα γεννοφάσκια δούλοι!
Τα καημένα! του θεού.

Πόσο!! πολλά!! Σας χρωστώ!!
Σας, βρε, φουσκωμένοι διάνοι!
Και στα χέρια μου κρατώ
από τις φασκιές δεκριάνι!

Ότι, ήθελε ο θεός
ότι έγραψε η αγάπη!
Ψάξαμε ψηλά το φως.
Άγριο, άσπρο ένα άτι.

Πάνω σε ψηλή κορφή
κι` ας αγκίλωνε η σκάλα.
Με μισή μια προσευχή
με της μάνας μας το γάλα!

Δυο τσιτάκια στο σκοινί.
Η ακριβή μας η διαθήκη!!
Σαν αγάλλονταν οι Ουρανοί.
δυο γραφές σ` αρχονταρίκι .

Τσιτάκι...φτηνό ύφασμα συνήθως με λουλουδάκια
Πουπουλού.....στρωσίδι φτιαγμένο με χρωματιστά κουρελάκια...όχι ακριβώς κουρελού.

Αδαμοπούλου Γεωργία
13-8-2019



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Γεδεών
13-08-2019 @ 13:59
Πάνω σε ψηλή κορφή
κι` ας αγκίλωνε η σκάλα.
Με μισή μια προσευχή
με της μάνας μας το γάλα!

Ωραία η γραφή σου Γεωργία!!!
Μπράβο!!!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-08-2019 @ 19:37
Ένα δάκρυ μας για την αγαπημένη Εύβοια, για το όμορφο Κοντοδεσπότι , την Ιστιαία κι` όχι μόνον, ένα δάκρυ, για το τελευταίο πεύκο, το τελευταίο πουλί , τα τελευταία άγρια κι` ήμερα ζώα,. Βλέποντας τα φυτρωμένα στην Ν. Εύβοια... αιολικά και φωτοβολταικά πάρκα, γνωρίζοντας ότι απλά με ένα κλικ μπορείς να μάθεις ποιοι τελικά έχουν κέρδος από τον αφανισμό του δάσους , τον αφανισμό του μικρού βιος κάθε συμπατριώτη μας , ποιοι κερδίζουν από την καμένη γη., Με ένα ευγνωμοσύνης ευχαριστώ σ` όλες τις δυνάμεις που επιχειρούν και ιδιαίτερα στους πυροσβέστες! Ήρωες!
Με το χέρι στην καρδιά κι` ας βοηθήσει κι` ο Θεός, αφού μπορεί το κράτος να δίνει 4 δισ στο ΝΑΤΟ το χρόνο! και δεν μπορεί ν` αγοράσει 27!!---37 ! Καναντέρ! και να τα συντηρεί όπως πρέπει, θα ξυπνούν μνήμες από το μαρτυρικό Μάτι Αττικής.
Περιττά τα κροκοδείλια δάκρυα!!,κύριοι . Σας ευχαριστώ Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.::
φραγκοσυριανος
13-08-2019 @ 23:25
::up.:: ::love.:: ::up.::
liontari73
14-08-2019 @ 00:28
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο