Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Για μια σταγόνα αγκαλιά ( Από την συλλογή )
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269420 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Για μια σταγόνα αγκαλιά ( Από την συλλογή )
 Καλημέρα φιλαράκια, είναι στενάχωρο...λύγισα για να το γράψω μα θέλω να μείνει στην συλλογούλα, ευχαριστώ.
 
Από την συλλογή ( μες στη σπηλιά αγιοκέρι )

Στο ποταμάκι το μικρό
που`χε χρωματιστά πουλιά
κι` ήταν το στρώμα μας ξερό
---Μια ξόβεργα, από λυγαριά ---

Παγίδα! σύρμα στο σχοινί
κόκκινο αίμα στο φτερό
γκρίζοι, μαβί οι ουρανοί.
Δεν έβρεξε από καιρό.

Σαν φυλακίζαν τα πουλιά
στης λαμαρίνας!. Φυλακή.
Δεν έβρεξες θεέ σταλιά.
Για κείνο το δικό σου αρνί!

Κει στο στρατόπεδο ψηλά
δεν ΄΄ελεγε να ξημερώσει
τα δεντρολίβανα ξερά!
Ποιος τα`χε άραγε στεγνώσει..

Το ποταμάκι της ζωής...
Σβηστό ένα άγιο μανουάλι
σβηστό κελάρισμα πηγής .
Στους Δήμιους! το κεφάλι.

Στους τσιμεντόλιθους θυσία!
θυσία, του φτωχού τ` αρνί.
Μήτε θεός, μήτε εκκλησία!
Μήτε, δυο άσπροι γερανοί!!!

Στης λαμαρίνας τη σκεπή
δεν νιώσαμε ποτέ ψιχάλα!!
τα βράδια πνιγηρή σιωπή.
Λάσπη! Στη χωματένια σκάλα.

Δεν έβρεξες, θεέ ποτέ
και... φύτρωναν κρινάκια
δεν έβρεξες, θεέ ποτέ.
Μάη, που ανθίζαν τα κλαράκια!!!

Κει στο στρατόπεδο ψηλά
Δήμιοι μας δώσαν το σταυρό !
κι` ήταν τα μάτια μας θολά.
Δάκρυ πικρό, δάκρυ βουβό!

Ποιος ορίζει! Ποιος δικάζει!
Να λερώσει τ` άσπρο κρίνο!
Ποιος τις ξόβεργες τις βάζει
στη μυρτιά και τ` άγιο σχίνο.

Λύκοι! πέσανε στ` αρνί
δεν έλεγε να ξημερώσει
σύρματα δέσαν στο παχνί!
Το κρίνο, να ματώσει!

Χέρια μικρά, χέρια θεριά
και στη ψυχή αγάπη
κόψαν τους κόμπους στα σχοινιά
κί` έμεινε ένα αγκάθι.

Για να θυμίζει τα λερά
ανθρώπων, άγρια πάθη.
Άσπρα!! να μείνουν τα φτερά.
Κι` ο τοίχος μας, να γράφει!!!!

---Για μια σταγόνα αγκαλιά!_--
Δεν ήρθε μήτε ο θεός.
Να λευτερώσει τα πουλιά.
Και θέριεψε, ο αμνός.

Πέρασαν χρόνοι και καιροί
το ποταμα΄κι πάντα μένει.
Είχαμε, φλόγα στο κερί
την μοίρα μας να υφαίνει.

Όλα! Χαθήκαν, μες στη χάψη!
Δεν φυλακίζουν τα πουλιά!
Με αίμα! το χαρτί έχει γράψει.
-----Ψάχναν, μονάχα για φωλιά..----

( Καλαμάτα 1971-1972, Παιδί...στα 14..-- )

Αδαμοπούλου Γεωργία
20-8-2019


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Αγιοβλασιτης
20-08-2019 @ 16:28
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
πανσελινος
20-08-2019 @ 18:13
Ποιος ορίζει! Ποιος δικάζει!
Να λερώσει τ` άσπρο κρίνο!
Ποιος τις ξόβεργες τις βάζει
στη μυρτιά και τ` άγιο σχίνο.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Κάποιοι άνθρωποι καταφέρνουν να μείνουν πάντα παιδιά στην ψυχή και αυτό είναι μια ευλογία...
inokrini
24-08-2019 @ 10:24
::up.:: ::up.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο