| |
Μες στης άνοιξης το φως
από αγάπη πουν' βαθιά
από έρωτα φωτιά
όμορφη κόρη τραγουδά
Και τα λόγια της γλυκά
σαν μικρών ανθών δροσιά
ταξιδεύουν με φτερά
σε 'να κάστρο μακριά.
Είναι η νύχτα σιωπηλή
και τα άστρα φωτεινά
και 'νας πρίγκιπας κοιτά
ένα γράμμα...με φιλιά.
Σαν ακούει τη φωνή
'κείνης που πολύ ποθεί
καβαλά άτι λευκό
και τραβά για το γιαλό.
Και αρμενίζει στο γλαυκό
με τον έρωτα οδηγό
δίχως φόβο στην ψυχή'
μάτια που αγαπά θε να δει.
Και σαν φθάνει στην ακτή
σε 'να κήπο περπατεί
και αγκαλιάζει και φιλά
όμορφη κόρη π' αγαπά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
