| |
Ευλογημένα εκείνα τα κάστρα
που μας μάτωσαν
αλλά τελικά ενέδωσαν
στα εύηχα χρώματα,
στων ματιών το σκίρτημα
και στων άστρων το φίλημα
μέχρι που χάθηκαν ανεπαίσθητα
στου χρόνου το πλήρωμα
ώσπου ν' αναδυθούν πάλι
απρόσκλητα κι ελκυστικά
στην επόμενη στροφή
τής μαγικής νύχτας.
Αγαπημένες οι νότες
που μας έδεσαν αμετάκλητα
με το άγγιγμα τού χρόνου τους
οι ψίθυροι τών ζεστών φεγγαριών,
η κόκκινη και γαλάζια θάλασσα
τής νοσταλγίας και της μελλοντικής
μνήμης κι οι ατέλειωτοι
έναστροι και άναστροι ουρανοί μας.
Λατρεμμένες φωνές και σιωπές,
άρνηση, όνειρα, αποδοχή, στιγμές,
αρχή και τέλος, τέλος κι αρχή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
