| |
Λεηλατήθηκες νωρίς με θηριώδες μένος
προτού να στείλουν σύννεφα για της βροχής το πάρτι
ο λύχνος της εκδίκησης λες να ‘ναι αναμμένος,
μα εσύ και η κουκίδα σου χαθήκατε απ’ το χάρτη.
Με το σπαθί το δίκοπο και τη μεγάλη ασπίδα
μες στα φουσάτα σου αρχηγός, του γδικιωμού ο κόντες,
στη μάχη θέλησες να μπεις, μα λες: « εχθρούς δεν είδα
και τώρα τι θα γίνουμε με βάρβαρους απόντες»
Διαρθρωμένα όνειρα για νίκης λεγεώνες
που πήραν το απόρθητο και τους ναούς γκρεμίσαν
κλέψανε τ’ αετώματα, χαράκωσαν αιώνες,
μα απ' τους Δεσμούς τους Γόρδιους κανένανε δεν λύσαν.
Μου λες: ¨σνιφάρω της αυγής, τον λύχνο πέντε χρόνια
και σ’ έρωτα βουνοκορφές τα χιόνια μου δεν λιώνουν
στις δοκιμές μου θα μπλεχτούν του έρωτα τ’ αφιόνια
μα άμα σε χάσω θα χαθώ, σ’ αιώνες που παλιώνουν»
Κι αν για το χτες σου με ρωτάς, το σκέπασε το αντίο
παλιές αγάπες σπρώξανε σε ουράνια αρχεία
ποιοι σβήνουν άγιες πεθυμιές μη ψάξεις στο μαντείο
Ιεροφάντες κι ιερείς , σφάξανε την Πυθία.
Γι’ αυτό σου λέω μάτια μου αναρριχήσου μόνος
τα ξάρτια που ανεμίζουνε τα σκίσαν με Σιρόκο
κι όπως τη μέρα η νυχτιά, και τα παιδιά του ο Κρόνος
θα φαγωθείς, αν δεν λυθείς απ’ του καημού το ντόκο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
