| |
Για το μέγιστο που πήρα
Τραγουδάω και σήμερα γιορτάζω
Κάθε ωραίο στην ποιήτρια το ταιριαζω
Βάζω στολίδια και στίχους αραδιάζω
Δεν είναι η όποια μούσα αλλά αγάπη,μοίρα
Μα οι λέξεις μοναχά δε μου αρκούν
Ήλιος,φεγγάρι,γή κι ο λαμπρός αγέρας
Τα δώρα που ύφαίνονται στου κόσμου το πέρας
Οι πρώτοι ανθοί του απρίλη και μιάς καλημέρας
Όλα δικά της κι όλα γλυκά μου μελωδούν
Εγώ που την αγάπησα τον όρκο μου τηρώ
Οι στίχοι μου ας είναι ξομολόγοι
Για όσα θα λέει η καρδιά μου χρησμολόγοι
Απ όσο πιο πολύ μπόρει η μιλιά μου υμνολόγοι
Χαρά μου εμένα κι ούτε τ'αρνιέμαι πως την αγαπώ
Θρυλική θα μείνει και χερουβική
Η κόρη που περίμενα και που έφερεν η Δύση
Κι όμορφη που δε γίνεται άλλο ο θεός να ορίσει
Ψυχή ,καρδιά και σώμα όσα έχουν μοχθήσει
Άλαλοι συνήγοροι για αγάπη και για ανταμοιβή
Σε λάτρεψα τις νύχτες τις χαραυγές τα μεσημέρια
Όταν τα σείστρα σου ξυπνούν σε αγάπης ποιήμα
Σε λατρεψα όταν φουντώνει ο πόθος μου σαν κύμα
Τα δειλινά το σούρουπο σε κάθε νέο σου βήμα
Που το φως σου πια σταλαζει σε χίλια μυρια αστέρια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
