**Ηώς**
17-10-2019 @ 10:38 | έξοχο Ελένη και επίκαιρο! μπράβο! ::love.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
smaragdenia
17-10-2019 @ 10:41 | ΑΝ ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΣΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΘΛΙΨΗΣ
ΠΑΡΑΤΗΡΩΝΡΑΣ ΤΑ ΟΣΑ ΓΊΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΥΑΛΙ
ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ!!!!
ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ ΠΟΥ ΚΆΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ
ΚΟΥΦΑΙΝΟΥΝ ΠΑΝΤΕΛΩΣ. ..
ΤΙ ΨΥΧΗ ΘΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΘΕΕ ΜΟΥ!!!! | |
χλωμό αστέρι
17-10-2019 @ 10:45 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Αγιοβλασιτης
17-10-2019 @ 11:39 | τα ραγισμένα δάκρυα, το κρύο αίμα πλένουν.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
CHЯISTOS P
17-10-2019 @ 12:36 | Μ' αρέσει που διαθέτεις το αστείρευτο ποιητικό σου ταλέντο, Ελένη, ανησυχώντας για τα ζητήματα που ματώνουν ολόκληρη την ανθρωπότητα ::love.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-10-2019 @ 18:29 | Εξαιρετική η γραφή μα αυτό που σ` εμένα δίνει χαρά είναι η επιλογή του θέματος!! που θαρρώ έπρεπε να το διαβάζω πιο συχνά στους άγριους καιρούς που ζούμε, έπρεπε εμείς..οι ποιητές να είμαστε μπροστάρηδες όταν σβήνει ένα παιδί στη Συρία,όταν μια μάνα στην Κύπρο μένει γονατιστή!! να προσμένει ακόμα , δεν πρέπει ν` αφήσουμε να γράφουν κάποτε..........ήταν μια τραγική εποχή γιατί δεν μιλούσαν οι ποιητές της.... ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
πανσελινος
18-10-2019 @ 22:27 | Άραγε πού κοιμήθηκαν της γης οι δυνατοί
κι ατάραχα τον θάνατο σπέρνουνε τα θηρία
στο μνήμα τ’ αγνοούμενου μένω γονατιστή
ακούγοντας ένα παιδί, να κλαίει, στη Συρία.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
zari.kardias
24-10-2019 @ 00:48 | μαύρος καπνός πνίγει το κλάμα της φωνής
τα ραγισμένα δάκρυα, το κρύο αίμα πλένουν.
Τραγικά αληθινό!!! ::yes.:: ::up.::
::cry.:: | |
 |
