| |
Φεύγουν ...οι στιγμές
σαν αθώες πνοές
και πάνε ψηλά
σαν λεύτερα πουλιά.
Ω! Το κύμα ψηλό
λαγαρό γλαυκό
και σαν το κοιτώ
φεύγει και αυτό
και πάει μακριά
σε μέρη μη γνωστά
και τρέχω να το δω
ψηλά απ' το βουνό'
το βλέμμα μου μικρό
δεν φτάνει τον ουρανό
που 'ναι της στιγμής
το σπίτι το κρυφό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
