| |
Απ' ένα παράθυρο μικρό
τον ήλιο κάθε μέρα κοιτώ
και πόσα θέλω να του πω
και ω! το φως του...μαγευτικό!
Δεν έχω φτερά για να πετώ,
τη γλώσσα του δεν τη μιλώ,
μόνο το βλέμμα έχω λαγαρό
και μια ψυχή με 'να κρυφό Εγώ.
Σαν λάμπει ο κόσμος χαμογελά,
αστράφτουν οι κάμποι τα βουνά,
οι θάλασσες τoν παίρνουν αγκαλιά
και οι ανθοί υψώνονται ψηλά.
Είναι ο ουρανός γλαυκός λευκός
σύντροφος του παντοτινός πιστός
μα σε μια μικρή γωνιά της γης
το φως του...υψηλός πολιτισμός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
