| |
Μάτια λαμπερά σαν αστέρια
Μαλλιά απαλά σαν μεταξένια
Σαν μαύρη τρύπα ρουφαω το φως
Μα παραμένω κρυμμένος μέσα στο σκοτος
Και δηλητηριαζω το εγω μου
Για να υπάρχει το εμείς
Δεν με ξέρει κανείς
Μην βλέπεις τον κρυμμένο εαυτό μου
Εκτεθειμένος είμαι, στον παγετό σου...
Δεν ξέρω τι κρύβεις στον αστερισμό σου
Το μέλλον σίγουρα αβέβαιο μακριά σου
Δεν ξέρω αν θα έρθει η στιγμή που θα φτάσω κοντά σου
Κυνήγι παρτο μα δεν θα σαι το θήραμα μου, σου χαρίζω το λόγο μου.
Άσε με μόνο μου,
πάντα μόνος θα σκέφτομαι όλο τον πόνο μου
Θα δίνω λύσεις στον κόπο μου
Δεν μπήκα ποτέ μου στον κόσμο σου
Τον έναν μου φίλο τον κράζεις
Στον άλλο του κάνεις κονε και προτάσεις
Με μένα τι κάνεις έχω θέση μέσα στο παλάτι σου;
Θέλω να ζήσω το είναι σου,
Να χαθώ κάτω από το κύμα σου
Να φιλήσω το χώμα σου
και να χαθώ μέσ' το χρώμα σου
Να μου δώσεις πνοή από το στόμα σου
Να πάρεις εκπνοή από το πτώμα μου.
Να νιώσω ζεστος από τη φλόγα σου
Να γίνει το αίμα μου καύσιμο για να συνεχίσεις την καύση σου.
Φιλιά στο λαιμό σου
και σημαδια στο σώμα μου.
Θέλω να πέσω στο δίχτυ σου
Να δώσεις ουσία στο είναι μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
