| |
Νύχτωσε...μα ήταν πρωί,
ομίχλη ατμόσφαιρα θολή,
συναισθήματα μες στο γκρι,
μέρες που φέρνει η ζωή.
Και δεν θα μάθεις το γιατί,
σύννεφα σκορπίζουν την οργή,
σαν έρθει σκληρή η παγωνιά
πρώτα πεθαίνουν τα μικρά πουλιά.
Πληγές βαθιές... μοναχικές
είναι ετούτες οι στιγμές
που τις μετράς με ενοχές
και σε μετρούν κραυγές του χθες.
Θες να ξεχάσεις δεν μπορείς'
μονάχα εμπρός να κινηθείς,
σαν σπείρεις ήλιο και φωτιές
πάλι θα ανθίσουν οι χαρές.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
