Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Χίλιες φορές
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269382 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χίλιες φορές
 
Είναι φορές που ονειρεύομαι για να ξεφύγω
Όνειρο ανθίζει βαθιά μου πλούσιο ,μαντικό
Ποιός θα με κρίνει; στο νόμο τούτο τον ρητό
Σιωπηλά με σέρνει το βήμα μου ξανοίγω

Στο φωτεινότερο του βάθος ,ο δικός μου καημός
Ησυχία ,ηρεμία,σιωπή ,άγια σιωπή
Πιο ξάστερα τον βλέπει τώρα το κορμί
Κρυμμένος σαν αετός ,ο πρώτος μου εαυτός

Χίλιες φορές την ώρα του ζώ
Ώρα ταγμένη κι ορισμένη στη νοσταλγία δεμένη
Της σκέψης μου λαχτάρα κρυμμένη
Κι ας μη γνωρίζω τον άφωνο της τον βυθό

Με τη σημαία μου ψηλά,να σηκώνομαι αργά αργά
Να μη νομίσω πως τάχατες πεθαίνω,να μην ακούγεται τριγμός
Δεν υπάρχει συντέλεια είναι γαλάζιος ο ουρανός
Χωρίς λυγμούς ,χωρίς παράφωνες φωνές φωνάζω δυνατά

Αγάπη,που λαμπαδιάζεις τη ζωή μου σαν πελώρια πυρκαγιά
Που ξυπνάς τον πάταγο στα βάθη των φλεβών
Και περπατάς μες στην ομίχλη των ταραγμένων μου καιρών
Εσένα λέω αγάπη,πάρε το δρόμο μου πριν μ’εύρει η νυχτιά

Περιμένω να ξεχωρίσω το γνέψιμο και τη φωνή
Να δώ το φώς τυφλωμένος στα δικά σου τα μάτια
Η συνείδησή μου χάνεται σε άγνωστα μονοπάτια
Μαζεύει τα κομμάτια μου με προσοχή

Με δίδαξε η νύχτα την αγάπη,της μόνης μου ζωής
Ένα καινούργιο κρυφό καταφύγιο,μια καθαρή αναμονή
Καθοδηγητική και παρηγορητική..... σαν κραυγή
Στο σκοτάδι της αδιαίρετης μου σιωπής




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
15-11-2019 @ 10:28
Με δίδαξε η νύχτα την αγάπη,της μόνης μου ζωής
Ένα καινούργιο κρυφό καταφύγιο,μια καθαρή αναμονή

::up.:: ::up.:: ::up.::
smaragdenia
15-11-2019 @ 14:03
Αγάπη,που λαμπαδιάζεις τη ζωή μου σαν πελώρια πυρκαγιά
Που ξυπνάς τον πάταγο στα βάθη των φλεβών
Και περπατάς μες στην ομίχλη των ταραγμένων μου καιρών
Εσένα λέω αγάπη,πάρε το δρόμο μου πριν μ’εύρει η νυχτιά

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!

ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ!!!!!! ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ::love.:: ::up.:: ::up.::
Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
15-11-2019 @ 14:07
Εκπληκτικό ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο