| |
Το πρόσωπο σου πηγή
Αρχίζει μέσα μου κάθε ροη
Το μυαλό μου ξεπερνά τη λογική
Το μόνο που τρέχει στις φλέβες μου είσαι εσύ.
Το μόνο που βλέπω αντανάκλαση
Ζω μέσα στην αυταπάρνηση
Λυπάμαι για οποιαδήποτε ενόχληση
Δεν υπάρχει ελπίδα, όλο αυτά αυταπάτη.
Έγινα σκιά να ζήσω στον ύπνο σου
Δεν με βλέπεις χάθηκα μέσα από τον οίκτο σου
Τι ειρωνεία και αυτή, για άλλους η ζωή είναι στροβιλος
Γύρνα γύρω από ότι βρει να πιαστεί και θα γίνει κανίβαλος
Και οι άλλοι είναι η πηγή όλου του νήματος
Κολλημένος σε τέσσερις τοίχος
Το μυαλό μου υψωνει αφυσικους στιχους
Θελω να μιλήσω μα ξέρω στο τέλος θα σβησω
Δεν είμαι ορατος να σου δείξω
Της ψυχης μου τα βαθύτερα άδυτα
Κολλημένος στα χειρότερα τραύματα
Δένομαι σε όλα εκείνα τα αδύναμα ράμματα.
Άραγε υπάρχει σελίδα για μένα μεσ'το βιβλίο σου;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
