Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Έναν Πυρρίχιο στ' άστρα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130521 Τραγούδια, 269403 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έναν Πυρρίχιο στ' άστρα
 Καλημέρα φίλοι μου, για τα παιδιά που χάθηκαν.για τις μάνες στην Κύπρο που καρτερούν ακόμα.
 
Τις ημέρες εκείνες, που` χανε φύγει τα πουλιά.
Χρυσοπράσινο το φύλλο. Του ματώσαν την καρδιά.
όλα τα σκιάζε η φοβέρα, με φραγγέλια και λουριά
φίδια βγήκανε στις ξέρες. Μαύρο ρούχο η λευτεριά.

Δέκα στρατηγοί μιλούσαν, που λατρεύαν το Θεό
και στη μπότα τους πατούσαν, της ειρήνης το φτερό.
Η πλατεία ήτανε άδεια, είχε πέτρες το βουνό
σύρματα, βαριά λοστάρια, για το έθνος το τρανό.

Κι` όλα τα σκιάζε η φοβέρα, με φραγγέλιο και σκοινί .
Χρυσοπράσινο το φύλλο, και μια μάνα καρτερεί.
Τις ημέρες εκείνες, που` χαν σβήσει τα φεγγάρια
ήταν τσούλα η ιστορία ,Ξερονήσια και λιθάρια.

Νόμος και τάξη, μαύρη μπότα και στα χέρια το κερί
και η λυγερή, σαν πρώτα, ματωμένη και λερή.
Δέκα στρατηγοί κινήσαν, αχυρένιοι όπως πάντα!!
και τα περιστέρια πνίξαν, όπως έπαιζε η μπάντα.

Στη ξερολιθιά, στη πέτρα, με μια γάτα στο σακί!!
Της αλήθειας!! η φαρέτρα, στου Λουντέμη τη γραφή!!
=Οδός αβύσσου αριθμός μηδέν= Αντιλαλούν τ` αλώνια.
Κι` ήρωα! ήρωα! θα λεν, τον Μουστακλή αιώνια!!

Τις ημέρες εκείνες...
ίδιες και τότε
ίδιες και τώρα
ίδιες και πάντα.
Πατρίς-θρησκεία, οικογένεια
σαν παιανίζει
η μπάντα.

Κάτι αμούστακα κλωνιά
γερού πλάτανου τα φύλλα.
κάτι νιούτσικα κλαδιά.
Άκου , ιστορία. Μίλα!!

Έτσι συμβαίνει, έτσι συμβαίνει.
Στη σκλαβιά κανείς δεν ζεί.
Έτσι συμβαίνει.
Η Ρωμιοσύνη μας! δαδί.

Η πλατεία θα` ναι γεμάτη, με της ψυχής τα βόλια.
Σ` ένα χαρτί θα γράφει, μην κλαις..καρδιά μου δόλια.
Στο βράχο θαρ` θουν τα πουλιά, τ` άσπρα περιστεράκια
μ` ένα σημάδι απ` τη θηλιά, άσπρα, της γαλανής κρινάκια.

Έτσι θα γίνει, έτσι θα γίνει.
Ποιος φυλακίζει τα πουλιά!
Της λευτεριάς τα σμήνη.
Νόμος! και τάξη!
Στα πουλιά!

Δεν έβαλε ποτέ κανείς,
το γράφουνε τα μάρμαρα
το γράφουν τα περβόλια.
Δεν φυλακίζεις την μιλιά!!
Της λευτεριάς τα βόλια.

Στο Διδυμότειχο θ` ακούς.
Ένα Πυρρίχιο στ` άστρα,
θα φτάνει ως τα Ανώγεια.
Του Πεντοζάλη! κάστρα.

18-11-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
18-11-2019 @ 11:06
Η πλατεία θα` ναι γεμάτη, με της ψυχής τα βόλια.
Σ` ένα χαρτί θα γράφει, μην κλαις..καρδιά μου δόλια!!

::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
ταπεινος ναρκισσος
18-11-2019 @ 11:51
Ευαίσθητα είναι τα συλλογιστικά γραφόντα σου ! ! !
smaragdenia
18-11-2019 @ 13:23
Τις ημέρες εκείνες...
ίδιες και τότε
ίδιες και τώρα
ίδιες και πάντα.
Πατρίς-θρησκεία, οικογένεια
σαν παιανίζει
η μπάντα.

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ακριτας
18-11-2019 @ 15:00
Τις ημέρες εκείνες, που` χανε φύγει τα πουλιά.
Χρυσοπράσινο το φύλλο. Του ματώσαν την καρδιά.
όλα τα σκιάζε η φοβέρα, με φραγγέλια και λουριά
φίδια βγήκανε στις ξέρες. Μαύρο ρούχο η λευτεριά.
::up.:: ::rock.:: ::up.::
ΒΥΡΩΝ
18-11-2019 @ 18:50
::up.:: ::hug.:: ::theos.::
CHЯISTOS P
18-11-2019 @ 19:33
γι΄ αυτά τ' αμούστακα κλωνιά....
Α, ρε Γεωργία !
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
18-11-2019 @ 20:39
Χρήστο....ξεχείλισε το γραμματοκιβώτιο, άδειασέ το να σου γράψω...10-20-30! λέξεις κι` αν δεν σε βρώ δεν πειράζει...με τρεις τα είπες όλα.
Στο Ανθοπωλείο της πλατείας 23 χρόνια πέρασαν και πέρασαν επώνυμοι και μη, πρώτος άνθρωπος μακράν των υπολοίπων ο Βέγγος με 3 σοκολάτες στα χέρια πάντα, ο Χατζηνικολάου, αλαζόνας του κερατά όπως και ο Μπαμπινιώτης, ο Σαμαράς...μα την Παναγία...ντροπαλός κι` άλλοι κι` άλλοι τρανοί, μεγάλοι.
Ερχόταν όμως φίλε μου και φίλοι μου επί πάρα πολλά χρόνια ο οδηγός του Μουστακλή, διάλεγα το πιο ωραίο κόκκινο τριαντάφυλλο που είχα μόλις έβλεπα το αυτοκίνητο και το έδινα στον ίδιο πάντα, τρέμοντας!! σοκ και δέος, λυγμός και περηφάνια! θαρρώ πως ήμουν τυχερή, δεν ανταμώνεις συχνά ήρωες, ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει. Ευχαριστώ βρε φιλαράκια. ::love.:: ::love.:: ::love.::
CHЯISTOS P
18-11-2019 @ 20:58
Γεωργία, συγχώρησέ με για την αμετροέπεια να έχω το γραμματοκιβώτιο γεμάτο... Όμως, αυτό που έγραψες έπρεπε να έλθει στη κοινωνία και όλων των υπόλοιπων στιχομελών που σε ακολουθούν ! Σε ευχαριστώ, ιδιαίτερη φίλη, που το δημοκρατικό ήθος σου κρατάει εδώ μέσα όλων μας το φρόνημα σταθερό, αισιόδοξο και παραγωγικό ! Να μου είσαι καλά !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο