| |
| | Ρηνιώ μου, ο Άρης θα γίνει καλά, γέλα μου |  | | | Παιδί μου εγώ πιστεύω σε σένα!! κι αγαπώ την μάνα σου.Φίλοι μου σας παρακαλώ διαβάστε το, ας είναι μεγάλο, πρώτη φορά σας το ζητώ. | | |
.......................................Αφιερωμένο στον Άρη....................
Σε ξέρω από όταν ήσουν 15 χρόνων παλικαράκι τότε που έδιωξε ο Κ Μητσοτάκης τον πατέρα σου από την δουλειά, κι` άρχισες να δουλεύεις γκαρσονάκι τα βράδια.
Ζήταγες από τα 13 ένα ποδήλατο που είχαν όλα τ` άλλα παιδιά, και δεν το αγόρασες.
Έδινες το μεροκάματο στο σπίτι σχεδόν όλο.....και σε μελετούσα...στα μέσα μου.
Σε ξέρω από τότε που ζήταγες εκείνα τα ΝΙΚΕ τα παπούτσια, γιατί τα φορούσαν όλοι
στο γυμνάσιο και ένα ντιζελ μπλου-τζήν άγρησες πολύ να το πάρεις.
Σε ξέρω από την εφηβεία σου...εκεί στην πάνω πλατεία άρχισες το χασίσι!
Από περιέργεια, από ανάγκη, από ερημιά και μαγκιά.
Μεγάλωνες σ` ένα σπίτι που όλα ήταν μίζερα, φτώχεια και τον γονέων!! κι` έτσι και εσύ χώθηκες στο..μαύρο για να ζήσεις!! Σε ξέρω ήσουν τόσο καλό παιδί, εργατικό με μια ψυχούλα μάλαμα, καθρεφτίζεται στα μάτια σου
ακόμα...μετά την τόση τρικυμία.
Δεν είχες ποτέ δικό σου δωμάτιο, πάντα κοιμόσουν στον καναπέ της κουζίνας, που να χωρέσουν πέντε άνθρωποι σε 45 τετραγωνικά!! δεν είχες τίποτα δικό σου κι` απόκτησες...το χασίσι!!
έκανες παρέα με παιδιά εκεί στην πλούσια Αγία Παρασκευή που είχαν τα ίδια ενδιεφέροντα
πήρες και εκείνο το ρημάδι το ντιζελ.
Κάποια μέρα δεν είχε το βαποράκι χασίς και σου πρότεινε κάτι άλλο, το κάτι άλλο έγινε άλλο και έτσι....δίχως να το καταλάβεις έπεσες...στην παραμύθα!!
Στο σπίτι το έμαθαν πολύ αργά κι` είδα την μάνα σου συντρίμμια να σπαράζει στο κλάμα, δεν πήγαινες πια για δουλειά, μαζεύόσουν χαράματα κι` έπεφτες για ύπνο σ` εκείνον τον καναπέ ΤΗΣ ΕΛΕΙΨΗΣ ΣΟΥ.
δΙάβαιναν τα χρόνια κι` άρχισες...να βαράς πόρτες, τοίχους ως και την ίδια σου την μάνα.
Ο πατέρας πέθανε...κι` όλο αγρεύες, πήρες τα λίγα χρυσαφικά της, τα πανέμορφα κεντίδια της μάνας κι` ότι ψιλοασημικό είχατε...το αρνί πλόν ήταν βίαιο, πολύ βιαίο!!
Η δόλια η μάνα σου μια σε έδιωχνε δυο σε μάζευε, εξαφανιζόσουν σε τούτη την μεγάλη χαβούζα που μας έφτιαξαν να ζούμε....Μια δοση για το αγριμι κύριοι!!!αχρείοι όλοι.
Οι δυό αδερφές σου κουράστηκαν σε απέριψαν, δεν ήθελαν πια ούτε να σε βλέπουν, βίωνες πλέον τον
άγριο ρατσισμό, τώρα...ναι..ήσουν δαχτυλοδιχτούμενος το απόβλητο της Αγγελικά πλασμένης κοινωνίας που μόνο ο καπιταλισμός φτιάχνει., Αποδεκτός, μόνο στα φιλαράκια, στην πλατεία!! στην πάνω πλατεία!
εδώ είχες φίλους που σ` ένοιωθαν...και σου έμοιαζαν πολύ.
Πίσω είχες μια μάνα που έτρεχε για μεροκάματο κι` είχε το σταυρό στην πλάτη!! άρχισαν να μαυρίζουν τα δόντια σου και να πέφτουν από την ηρωίνη, είχες φτάσει πια στα 23, το σπίτι δεν το είχατε πια...το ΠΗΡΕ Η ΤΡΑΠΕΖΑ!!! η ΕΛΕΗΜΟΝΟΎΣΑ ΤΡΆΠΕΑΖΑ!! Η ΓΙΟΥΡΟΜΠΆΝΚ, όχι με κατάσχεση!! απλά πολύ απλά το έδωσε η ερμη η μάνας σου στα διαγνωστικα κέντρα στα Δημόσια μα και πολλά..πολλά για θεραπείες., ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΆ ΚΟΦΤΉΡΙΑ!!
Βλέπεις ο καημένος ο Νικόλας όταν εκπαραθυρωθηκε από τα λεωφορείο... δεν άντεξε η καρδια και αρρώστησε από καρκίνο.
Πάει το σπιτάκι της Ρηνούλας μου, αχρείοι...τα 45!! τετραγωνικά.!!Γραμματεις και Αρουραίοι!!
Κι` αποφάσισες κάποια μέρα να πας τελικά για αποτοξίνωση, με ένα φαφούτικο στόμα 24-25 χρόνων παιδί!! λεφτά δεν υπήρχαν και τα δο΄ντια μας!! είναι κάτι ξένο επάνω μας.
Πλουτίσαμε τους οδοντιάτρους!! γαμώ την ατυχία μου. Μεσαώνας!! όλο πληθαίνουν τα άδεια στόματα γύρω μας...........Σαν της μάνας μου το 1965..μπράβο βρε τζιμάνια!!! μπράβο δώστε τα στο ΝΑΤΟ να μας διαμελίσει σαν την Γιουγκοσλαβία!!!Ξεφυγα...
Επανέρχομαι, ο Άρης μπήκε πρώτη φορά στα στεγνά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ δεν κάθισε...την επόμενη όμως γιατί ήθελε να ζήσει, ήθελε η μάνα του να μην υποφέρει, ήθελε να τον αγαπόυν οι αδερφές οπως πρώτα,
έμεινε και μετά νομίζω δυο χρόνια βγήκε καθαρός=======Είπε είμαι ο Άρης κι` είμαι καλά!!
Βγήκε λοιπόν στην πρόνοια του κράτους του που φτιάχνει τα κουρέλια!
Τα παιδιά μας!! σκουπίδια ρέλια!
Χάρηκε το Ρενάκι ανάσανε, γέλασε κι είπε.==.Αλλο παιδί Γωγώ μου,== εννοείτε βεβαίως ότι τα δυο αυτά χρόνια βοηθήκαν η μάνα κι η κόρη στους συμβουλευτικούς σταθμούς πάρα, πάρα πολύ.
Βγήκε λοιπόν αυτό το χρυσό παιδί χωρίς!! δόντια, χωρίς λεφτά, χωρίς δουλειά, χωρίς φίλους και φίλες ..ο πρεζάκιας της γειτονιάς, ΤΗΣ ΧΡΗΣΤΗΣ, ΑΛΙΜΟΝΟ! ΚΟΙΝΩΝΙΑς ΜΑΣ.
Βρήκε τελικά μια ψιλοδουλείτσα....σημειωτέων ήταν από παιδάκι πάρα μα πάρα πολύ εργατικός.
Και βρήκε!! τι βρήκε!! λύκοι εν μέσω της κρίσης σας!! αφεντικά? που έτρεμε μην μάθουν ότι ήταν χρήστης? τι βρήκε? γαμώ το σύστημα σας που σάπισε από παντου! ΡΩΤΩ?? Τι ΒΡΗΚΕ!!
αφεντικό που γνώριζε ότι ήταν πρώην χρήστης και τον έλιωσε 12ωρα κι έφυγε πήγε αλλού κι αλλού πάντα με τον ίδιο φόβο!!!! μην το μάθει η κοινωνία μας, αλήθεια? ποια κοινωνία μας? αληθεια ποιο κράτος??
ποιες δομές, ποια υποστήριξη ηθική και υλική, τι βρήκε?? εκεί έξω ο Άρης το στίγμα του πρεζάκια!!! κι` ας δουλεύει για τρείς ( Δεκάρα δεν δίνω ας πουν όλοι ότι είμαι..ένα δράμα ολόκληρη )
Βρήκε μόνο ανεργία, ένδοια, ρατσισμό, μη αποδοχή, φτώχεια!! ήδη με τα μνημόνια τους η σύνταξη της Ρηνιώς μου απο 1300 ευρώ έφτασε ούτε 800!! Πως θα ζήσει βρε αλμπάνηδες?? πως θα βοηθήσει την ΜΆΝΑ!!
ΝΑ ΣΤΗΡΊΞΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΊ ΤΗς!!!! κανείς σας, ούτε οι πρώην, ούτε οι νυν ούτε οι επόμενοι...κι` ο Μαρινάκης!!!ΕΞΩ!!παρακαλώ που πήγε η δικαιοσύνη Που?
Κι` έτσι μοιραία κι` όντας τελικά με τεράστια ψυχολογικά προβλήματα...όταν τον χώρισε και ένα κορίτσι...που απόχτησε μια φορά στην ζωή του, πήγε από την σκύλα στην Χάρυβδη! το αλκόλ
Ο ΆΡΗΣ ΈΓΙΝΕ ΑΛΚΟΟΛΙΚΌΣ κι` έχει την λιγότερη ευθύνη Εσείς και μόνον εσείς φταίτε που πάλι, βρίζει, πάλι κάνει φασαρίες....πάλι,,,και πάλι ..Αρρώστηε η Ρηνούλα η μάνα του, δεν αντέχει πια
Φυτέψτε λοιπόν παντού χασίσια θεραπευτυκά!! μας πείσατε για τα ιδανικά σας κίνητρα!! φυτέψτε, φυτέψτε!!
απαξιώστε διαλείστε το ΚΕΘΕΑ, ισοπεδώστε τα πάντα, φτιάξτε ανθρώπινες σκιές.
ΡΗΝΙΏ ΜΟΥ...μην κλαίς καρδιά μου μην μου κλαις! και σου χρωστάμε!!!!! οι μανάδες, μεγάλωσες, χάιδεψες, κούνησες, πήρες γλυκιές αγκαλιές, έπαιξες, αγάπησες τα παιδιά μας και οι οκτώ σε ευγνωμονούμε εμεις, σε λατρευουν !!
τα παιδιά μας!! και παιδιά σου!! κι` ο Αρης θα γίνει καλά.
Γιατί Άρη παιδί μου....εντέλει
Ένας Μαρινάκης έτσι σε θέλει!!
Υ.Γ Το ξέρω θα πας στους Ανώνυμους Αλκοολικούς θα γίνεις καλά
6=12-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
06-12-2019 @ 06:14 | Χρόνια πολλά σ` όλες κι όλους με πολύ, πολύ, αγάπη.
Νίκο Στόφορε...γύρνα σπίτι! μας λείπει η γλύκα κι` τρυφεράδα στις γραφές σου, καλημέρα. ::love.:: ::love.:: ::love.::
.............................................................................................( θα έχω σίγουρα λάθη συγνώμη ) | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
06-12-2019 @ 08:53 | Οι εργάτες ψάχνουν για ψωμί,
οι έμποροι φωνάζουν για αγορές.
Οι άνεργοι πειναγάνε. Τώρα
Πεινούν κι` οι εργαζόμενοι.
Ξανακινιούντε τα χέρια που άπραγα μέναν.
Φτιάχνουν οβίδες!
( Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου, απόσπασμα )
Μπέρτολτ Μπρεχτ ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | CHЯISTOS P
06-12-2019 @ 10:44 | Εμβρόντητος, όχι από την άγνοια της πραγματικότητας που βιώνει η σύγχρονη καταρρέουσα κοινωνία μας, αλλά από το ενδιαφέρον και τις παραινέσεις που δίνεις βλέποντας κατάματα και με όλη την σκληρότητα που έχει το πρόβλημα. | | Μπόσινας Νίκος
06-12-2019 @ 12:39 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | smaragdenia
06-12-2019 @ 17:49 | ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
