Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: 1555....στο Λιμποβίσι βράδιασε
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129975 Τραγούδια, 269278 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 1555....στο Λιμποβίσι βράδιασε
 Καλημέρα φίλοι μου, ξαγρυπνώ! προσμένοντας να χαράξει, μουτζουρώνοντας χαρτιά κι` άλλα χαρτιά, για ψω.ι, νερό, Ειρήνη, Ελευθερία, αγάπη στην γη, αγάπη στα πέρατα!! Πατριωτικό και απόψε με την παράκληση.......Μην λησμονάτε την χώρα μου.!!α
 
.............................Στη συλλογή.....μες στη σπηλιά αγιοκέρι.......................

Ήταν οι τοίχοι στο σχολειό, που μίλαγαν...η Ελλάδα
τοίχοι της Επανάστασης κι` ολόφωτη μια δάδα.
Εκείνες οι ηρωικές μορφές, που` χαμε μείς καντήλι
κι` άναβε για την λευτεριά, δικαίου! το φιτίλι.

Έλεγε ο δάσκαλος, παιδιά....για τον Κολοκοτρώνη
ψηλώναμε, θεριεύαμε, στου γαλανού τ` αλώνι.
Έτσι διαβήκαν οι καιροί, με της πανώριας χάρη
στα σχολικά βιβλία μας, που έφεγγαν οι φάροι

Στα καραούλια του Μωριά, ζωντανέυαν τα γιαταγάνια
κι` είχαμε κρίνα στην καρδιά, στη τόση μας αφάνεια.
Στα σχολικά τα χρόνια μας, γνωρίσαμε το Διάκο!
τον Καραισκάκη στ` άλογο. Με άσβεστο...τη υπέρ, μάχω.

Τα τσιπουργιάνια στην αυλή, που μάθαιναν ιστορία
κι` έρχονταν και ζωντάνευαν, τα φτωχικά τοιχεία.
Κι` έμεινε μέσα στη ψυχή, μια πέρδικα καμαρωτή
η Μαντώ, η Μπουμπουλίνα, στης Επανάστασης γιορτή.

Μείς...είχαμε το γαλανό, μες στη ψυχή ελπίδα
και περηφάνια!! στ` αψηλά! Για την γλυκιά Πατρίδα.
κι` όπως αλλάζαν οι καιροί, ποιος ξέφτισε τον τοίχο
μείναμε όλοι μας. Γυμνοι! μια ψαλμωδία! δίχως ήχο.

Έκαμαν, τα στεφάνια μας, μια αγκαλιά χορτάρι.
σβηστά το φως, η Χαραυγή, σβηστήκανε οι φάροι.
Με την καρδιά μας στ` όνειρο, τρανέψαμε!! ΜΕ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ!
μες στη ψυχή μας βάλσαμο, για την γλυκιά Ειρήνη!

Κι` από σκαλί, σ` άλλο σκαλί, το τοίχο δεν ξεχάσαμε
κρατήσαμε, ΨΗΛΑ ΙΣΤΟ! και ένα τραγούδι πιάσαμε.
Στων Ψαρών!! την ολόμαυρη ράχη. Πατρίδα! ποιος εσέ πατά!
κι` έτρεχε το δάκρυ μας, στων αγορών...τα μετρητά!.

Στο Λιμποβίσι βράδιασε! κι` έχει χιονιά και κρύο
στους τοίχους ήρθαν βάρβαροι, σ` εκείνο το σχολείο.
Που λέγε ο δάσκαλος.....παιδιά, δόξα έχει η Ελλάδα μας.
κι` έμεινε μια μολυβιά!, η φωτισμένη δάδα μας!!

Τώρα ένα μαύρο σύννεφο, σκεπάζει το γαλάζιο!
εδώ σε τούτη την τρισεύγενη , εδώ σε τόπο Άγιο!
Κι` ίσως με χρόνους, με καιρούς. ===Πάλι δικά μας θα`ναι====
γιατί έμεινε η ψυχή, εκεί!!! στους τοίχους που μιλάνε.

==Όταν εκάμαμεν τη Επανάσταση==, ωδή στο Κολοκοτρώνη!
νιούτσικη ελιά, φύτρωσε, στο βράχο και ψηλώνει.

Αδαμοπούλου Γεωργία του Ιωάννου
10-12-2019


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
smaragdenia
10-12-2019 @ 08:11
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ ::hug.:: ::up.::
CHЯISTOS P
10-12-2019 @ 08:54
Ακόμη μια φορά καταιγιστική, Γεωργία, σε πολλά και ποικίλα θέματα, οπως και τούτο το ιστορικό.
ταπεινος ναρκισσος
10-12-2019 @ 11:51
Με ευλογημένη αλήθεια μιλάς Γεωργία και κινείσαι με ορθοφροσύνη
μεγάλη ! ! !
drosostalida777
10-12-2019 @ 13:43
Πολύ ωραίο!!!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
10-12-2019 @ 15:39
Φίλε μου Χρήστο...τι έχεις πάθει μ` αυτό το γραμματοκιβώτιο!! κι` είναι πάντα γεμάτο...μάλλον είχες δουλειά!!! και δεν πρόλαβες να το αδειάσεις...ως πρέπ`. Τρομάρα να μου` ρθει, πάει τελείωσε θα γίνω Μαντά!! γαμώ την κοινωνία μου ...απελπίστηκα!! εως τώρα είχα 27 αναγνώσεις κι` ευτυχώς που με στηρίξατε εσείς οι τέσσερις....Αναρωτιέμαι...αναρωτιέμαι?? είναι τόσο κακό το ρημαδοποίημα μου, στο οποίο υμνώ την Πατρίδα μας!!! ε! ωρε! αδέρφια! τόσο κακό! που δεν αξίζω 7-8 φατσούλες. Πάει και τελείωσε από αυριο θα γίνω Μαντά και Δημουλίδου!! θα σας πεθάνω στα ερωτικά!! ωχ! Παναγίιιιιίια μου που λέει κι` ο Γιάννος μου.Που να πάω βρε η δόλια στη Μάχη!
Μονάχη!

φιλιά ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
10-12-2019 @ 18:03
Τούτες τις άγιες μέρες, δεν ξέρω εσείς....μα ο καψερός! ο άντρας μου δουλεύει για να πληρώσουμε τα τέλη!
στη Ζιζί..που κανένας δεν την θέλει!
κααααάαποτε είχε πολλά λεφτά, έτσι δίλιτρη και τούρμπο που ήταν, από τότε παρήλθον χρόνοι και πιάνει η φτωχούλα...μπορεί και 1000!!!! ολόκληρα ευρώ, πάνω, κάτω όσο τα τέλη της!! που δεν τα κατεβάζει κανείς! ευρώ 680...ακριβώς όσο και το επίδομα το ψιχουλοκοκαλιάρικο!!
Περάστε κόσμε!!
ΝΑΙ. είναι τόσο όμορφη η ελεημοσύνη............... ::love.:: ::love.:: ::love.::
ΑΥΡΑ ΕΣΠΕΡΙΝΗ
10-12-2019 @ 20:39
Το ποίημά σου είναι ωραίο, Γεωργία, αλλά γιατί ανησυχείς τόσο για τα σχόλια; Νομίζω ότι ως τόσο παλαιό μέλος την αξία σου την έχεις αποδείξει...
CHЯISTOS P
10-12-2019 @ 20:53
Καταβάλεις μεγάλη προσπάθεια Γεωργία, ξενυχτάς για να γράψεις κάτι καλό που συνήθως είναι μεγάλο σε έκταση και συνήθως είναι ειδικών απαιτήσεων και δεν έχει να κάνει με το «σ’ αγαπώ μ΄ αγαπάς» ένα ποίημα με δυό κουπλέ και ένα ρεφρέ, που αναγνωστικά ξεπετιέται άμεσα με μια ματιά,.... έτσι η αναγνωσιμότητα μπο-ρεί να φαίνεται ότι δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σου,... όμως μην ανησυχείς καθόλου γιατί μην ξεχνάς οτι πρέπει να σε ενδιαφέρει να αναγνωρίζεται από ανθρώπους που σε διαβάζουν μέχρι το τέλος και όχι από εκεί-νους θέλουν να φύγουν με 2-3 emotion - φατσούλες.
Τώρα, κοίταξε, εγώ θα σου πρότεινα να γίνεις και ολίγον μαντάμ Μαντά, γιατί με την έφεση που έχεις μία χαρά παραδάκι θα έβγαζες και θα μπορούσες να συντηρήσεις την δίλιτρη Turbo !
::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο