| |
Παρουσίες αχνές, σκιές σιωπηλές πλησιάσουν κρυφά να σου πουν μυστικά, της καρδιάς, της ψυχής της μακρινής εκείνης εποχής, που γνωρίζει η ματιά του δικού σου Εγώ, που είναι μια νότα απλή, μια νότα μικρή, μια νότα θαυμαστή της αιώνιας μαγικής μουσικής, που υφαίνει τη χαρά της ζωής που τυλίγει το φως, το λευκό του ουρανό, το λευκό του γιασεμιού και του κρίνου της αρχής που με το αθώο άρωμα του σε έκανε πια να μη θρηνείς για το τέλος της μικρής όμορφη σου στιγμής, μιας και και το βήμα σου είναι μια λευκή αχτίδα της ατέρμονης ειρηνικής διαδρομής.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
