| |
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΠΟΦΡΑΔΑ
ήταν γεμάτη με ζωή
κι όταν χαμογελούσε
έβλεπες φως πολύχρωμο
που σε γλυκομεθούσε
ήταν δεκαοκτώ χρονών
όμορφη σαν λουλούδι
σαν μελωδία θεική
που έγινε τραγούδι
με νότες που μετέφεραν
κάτω στη γη αγγέλοι
και στίχους που τους έριχναν
με μαγεμένα βέλη
κι όμως μια μέρα ζοφερή
μια μέρα αποφράδα
έχασε ο κόσμος ξαφνικά
τη θεική γλυκάδα
έσβυσε το χαμόγελο
τα μάτια σκοτεινιάσαν
δεν λάμπουν άλλο τώρα πια
και δεν ξαναγελάσαν
και κλαίει όλος ο ντουνιάς
γιαυτό που τηνε βρήκε
κι απ το σκοτάδι το βαθύ
ποτε δεν ξαναβγήκε
Μυρτω την εφωνάζανε
και φώτιζε τη πλάση
μα τώρα πια ποτέ ξανά
δεν θα χαμογελάσει
ΤΟ ΕΓΡΑΨΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΥΡΤΩ
ΠΟΥ ΚΤΥΠΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΕΝΑΝ
ΠΑΚΙΣΤΑΝΟ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ ΦΥΤΟ
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
