| |
Σε ένα ακόμη βαγόνι του χρόνου,στοιβαζω τα λιγοστά υπάρχοντα μου και πάω.
Άγνωστος ο προορισμός.
Γνωστά μόνο τα σύνεργα του ταξιδιού.
Μια βαλίτσα μνήμες ποτισμένη, ένα φουλαρι αγάπης να ντυθώ και ένα ποτήρι κόκκινο ημίγλυκο χαράς για να το πιω.
Δυναμικός ο ήχος της αναχώρησης.
Το βουητό απλώνεται παντού, τρυπάει τη σιγαλια.
Τα γρανάζια της μηχανής αρχίζουν να δουλεύουν.
Αποχαιρετώ με δάκρυα τα παλιά.
Έζησα αρκετά με αυτά.
Κολλάω το πρόσωπο μου στο θολό παράθυρο.
Μόλις αποφασίσω να το καθαρίσω θα ξεπροβάλλει καθαριο το τοπίο.
Εμπρός λοιπόν να μην χρονοτριβούμε.
Έχουμε δρόμο μπόλικο μπροστά μας...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
