| |
Γεμάτη η πόλη με στολίδια
μα αδειάζουν πάλι οι ψυχές μας
πλημμυρισμένοι από παιχνίδια
όπου σκοντάφτουν οι προσευχές μας
Συνωστισμένοι μα πάλι χώρια
Το φώτα υπέρλαμπρα και μας τυφλώνουν
Καινούργιο εμπόρευμα όπως τα χιόνια
ούτε που σβήνουνε ούτε που λιώνουν
Και όσο ψηλώνουμε τόσο μακρένουμε
θολές εικόνες θολά τα μάτια
και μεγαλώνουμε και όλο μικρένουμε
και χωριζόμαστε σκόρπια κομμάτια
Χτίζουμε απόρθητο να είναι το κάστρο μας
και αποκοπήκαμε απ'το όνειρο μας
και αργοσβήνει απόμερα το άστρο μας
και απομακρύνεται ο προορισμός μας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
