| |
Στο σκοτάδι σιωπηλός περπατώ και όσο και αν παλεύω κάτι να σκεφτώ, δεν το μπορώ, απλά γύρω μου κοιτώ, τα φώτα τα γιορτινά και προσπαθώ να συλλάβω και να νιώσω της εποχής την ομορφιά, την ευωδιά της χαράς και της αγάπης που αφήνεται από τα παράθυρα τα ανοιχτά, που προσμένουν δώρα να έρθουν πάνω σε έλκηθρο που το τραβούν αθώα όνειρα παιδικά και το στηρίζουν οι ελπίδες που γεννήθηκαν σ' άστρα μακρινά σαν χαμόγελα άνθισαν σε ρόδα τρυφερά...και τώρα βήματα πολλά, φωνές, χορός, τραγούδια, δέντρο, δώρα, παιδιά ανοίγω την πόρτα και ω! Τι ευωδιά! και ω! Το όνειρο άστραψε σε βλέμματα χαρούμενα παιδικά.
Στο σκοτάδι σιωπηλός περπατώ και όσο και αν προσπαθώ κάτι να σκεφτώ, δεν το μπορώ...συνάντησα τον κόσμο τον μαγικό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
