| |
"Δώρημα αληθινο στα γόνατά σου φέρνω
την καρδιά μου πάρτηνε δική σου,μην αρνηθείς
πνιγμένοι μέσα της λαχτάρες,πόθοι μιας ζωής
γέρασα πια να σ’αγαπω πολύ και γέρνω
παραγελλιά,ξέγνοιαστη σήμερα να γίνεις
και καλοσιαγμένη,ο καημός της έγνοιας σου βαθύς
ν’αναλάμψεις σαν αυγούλα σα φώς να ξεχυθείς
θα νιώσω τα μαντάτα της μοίρας που ξεδιαλύνεις
της ψυχής κράτα ορθάνοιχτο το παραθύρι
μια μάνα η καλοσύνη σου τον πόνο να δεχτεί
ν’αχολογάει το τραγούδι σου ν’ανοίγουν οι ουρανοί
κι ο έρωτας όλος μαζί,να ζεί το πανηγύρι
σκοτάδι η λησμονιά που ίσια με τραβάει
κι εγώ τυφλός χωρίς τα δυό ματάκια σου
χωρίς φιλί σταλμένο απο τα δυό χειλάκια σου
της ερημιάς είμαι παιδί που ακόμα αγαπάει
φωτοπλασμένο μου όνειρο σε βλέπω τώρα εμπρός μου
αφρόπλστο,γλυκύτερο σα ρόδο ευωδιαστό
να μ’αγκαλιάζεις πιο σφιχτά την ώρα που πονώ
να γνωρίσω τ’άγνωρα του όμορφου σου κόσμου"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
