| |
ΚΑΠΟΤΕ ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΙΔΙΑ
Κάποτε ήμασταν παιδιά
Με όνειρα μεγάλα
Το μέλλον φάνταζε τρανό
Τα βάσανα μια στάλα
Κάποτε τραγουδουσαμε
Φορούσαμε στεφανια
Έρωτα καρτερούσαμε
Σκορπούσαμε ζωντάνια
Κάποτε η ανάσα μας
γλυκό ήταν τραγουδι
Τα χείλη ήταν γιασεμιά
Και η ψυχή λουλουδι
Ύστερα μεγαλώσαμε
κόψαμε τα φτερά μας
Τους όρκους μας προδώσαμε
Άλλαξαν τα όνειρά μας
Οι εξουσίες βάλανε
στο μέλλον μας μαχαίρια
το γέλιο μας το πήρανε
μας έδεσαν τα χέρια
κι αν κάποτε όλοι θέλαμε
γαλήνη κι ηρεμία
κάποιοι μας επιβάλανε
Πολέμων τρικυμία
κάποτε ήμασταν παιδιά
με δύναμη και στόχους
μα τώρα μας κατάντησαν
στόματα δίχως λόγους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
