| |
Δεν είναι εύκολο να ζεις,
Μέσα στο σπίτι μόνη,
Σαν την τρελή να τριγυρνάς
Κ΄ η μέρα να μην τελειώνει.
Ρεφραίν.
Όσο ο ήλιος τριγυρνά
Κ΄ όλη την γη φωτίζει,
Τις πληγωμένες τις καρδιές,
Χαϊδεύει και δροσίζει.
Μα όταν η νύχτα απλωθεί
Και πέσει το σκοτάδι,
Το σώμα σου αναζητά,
Την ζεστασιά, το χάδι.
Όλα σου φαίνονται βουβά,
Πολλές οι αναμνήσεις,
Αχ τι να πρωτοθυμηθείς
Και τι να λησμονήσεις.
Το μαξιλάρι αγκαλιά,
Μα κρύο το σεντόνι
Κι όταν ξανάρθει η αυγή,
Σε βρίσκει, πάλι μόνη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
