| |
Η λίμνη των ψευδαισθήσεων
Κρύα η νύχτα και μία ψυχή μόνη της μέσα στο δάσος ταξιδεύει
η ομίχλη σκεπάζει την πλάση και τον ταξιδιώτη η αγωνία κυριεύει.
Όνειρα απατηλά χόρευαν μέσα στην μικρή καρδιά,
κάστρα, φήμη και μιας πριγκίπισσας η ξωτική ομορφιά.
Καθώς τα σύννεφα έκρυβαν της σελήνης το μαγικό φως
ο ταξιδιώτης, ένας πρίγκιπας, στάθηκε μπροστά σε μία λίμνη μελαγχολικός.
Μέσα από της λίμνης τα κρυστάλλινα και γαλήνια νερά,
ακούστηκε η μελίρρυτη φωνή μίας νεράιδας με μεταξένια ολόχρυσα μαλλιά.
Υποσχέθηκε στον πρίγκιπα πως όλα τα όνειρα του θα εκπληρώσει,
αλλά αυτός πρώτα την ψυχή του έπρεπε να της δώσει.
Συνεπαρμένος από της νεράιδας την παραμυθένια ομορφιά,
και επιθυμώντας της πριγκίπισσας την συντροφιά, κάστρα και όπλα χρυσά,
την ψυχή του πούλησε στης λίμνης την νεράιδα,
κάτω από των αστεριών το φως, μέσα στην έρημη κοιλάδα.
Πλούτο απέκτησε και της πριγκίπισσας το χέρι,
όμως τα όνειρα του σκοτάδι γίνανε, φοβερός χειμώνας τώρα το καλοκαίρι.
Παγιδευμένος μέσα στης ματαιοδοξίας τα δίχτυα τα θανατερά,
δεν είδε πως η πριγκίπισσα του ήταν ένας δαίμονας με αγγέλου ομορφιά.
Μόνος και δυστυχής τώρα στον κόσμο τριγυρνά,
για τις θλίψεις του με μία κιθάρα στους ανθρώπους τραγουδά.
Και λένε τα τραγούδια του για της καρδιάς τις μάταιες ονειροπολήσεις,
την αγνή σου την ψυχή στις νεράιδες ποτέ να μην πουλήσεις.
Χρήστος Βασιλόπουλος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
