| |
Η σκόνη της μονοτονίας
απειλούσε να σκεπάσει τη ζωή μου
κι έτσι γινόταν όλο και περισσότερο ανυπόφορη.
Ευτυχώς από το παράθυρο του σπιτιού της παιδικής ηλικίας
έβλεπα να περνά εμπρός μου η αδιάκοπη παρέλαση
των ξυλοκόπων του ανατολικού όρους
με καυσόξυλα φορτωμένα δεξιά κι αριστερά
στο σαμάρι των κουρασμένων αλόγων.
Οι ηλιοκαμένοι ξυλοκόποι με τ' άσπρα
γαριασμένα μακριμάνικα πουκάμισα,
ανασηκωμένα μέχρι τον αγκώνα,
κρατούσαν στο χέρι φθαρμένη βέργα
χαϊδεύοντας τα καπούλια των συμπαθητικών ζώων.
Το κονβόυ των δέκα αλόγων συνεχιζόταν
μέχρι τον τελευταίο “δεξιόκαρδο” ξυλοκόπο,
τον τραγουδιστή Βαγγέλη,που με τη μελωδική φωνή του
διασκέδαζε τους υπόλοιπους συντρόφους.
”Τι σε μέλλει εσένανε από που είμ' εγώ.....”.
Περνούν και ξαναπερνούν χρόνια τώρα οι ξυλοκόποι
χωρίς σταματημό,μαζί και το τραγούδι
του “δεξιόκαρδου” Βαγγέλη που ακόμη καλά κρατεί.
Ένα μεσημέρι απευθύνθηκε σε μένα
ο μυστηριώδης άνθρωπος
ζητώντας μου λίγο νερό, γιατί σώθηκε το παγούρι του,
αλλά δεν άκουγα,επειδή οι αισθήσεις μου περιορίστηκαν
μόνο στο να βλέπω την εντυπωσιακά αλλόκοτη μορφή του
και ότι αφορούσε την ιδιαιτερότητά του
ένεκα της θέση που βρισκόταν η καρδιά του.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
